DRAMA

Regi: Anne Zohra
Berrached

24 uker (orig.tit.: 24 Wochen)

Med: Julia Jentsch, Bjarne Mädel, Johanna Gastdorf

Astrid (Jentsch) er ein suksessrik komikar som skjemtar om at ho er gravid. Mannen Markus (Mädel) er manager og held styr på ein hektisk timeplan. Dei har alt dottera Nele, ein sjarmklatt i Spiderman-drakt. Då dei får vite at det nye barnet har Downs syndrom, demrar eit djupare alvor. Snart kjem ei verre vending, og uroa over om dei kan gje barnet eit godt liv, tvingar seg på. Tysk lov opnar for sein abort i visse fall. Ansvaret og avgjerdene er store.

Respekt

Alt kjennest djupt realistisk og respektfullt i 24 uker. Filmskaparen Anne Zohra Berrached har eit breitt blikk. Utan å miste fokus får ho fram perspektivet til mann, dotter, barnevakt og mor. Filmen tek alle på alvor. Ingenting verkar forenkla. Samstundes er dette historia til Astrid. Barnet veks i henne, ikkje i dei andre. Balansegangen i forteljinga er imponerande. Kamera og klipp skapar eit inntrykk av fartsfylt urbant liv, med ei og anna luftlomme av familieidyll i hagen. Resultatet er engasjerande og spenningsfylt. Kvar einaste skodespelar er steingod. Julia Jentsch tek opp kampen med Sandra Hüller (Toni Erdmann) og Laura Tonke (Lykkelig i 24 timer) om å stå for den beste rolletolkinga i tysk film dei siste åra.

Formeiringsfokus

24 uker går strake vegen inn i debattar om sorteringssamfunnet, men tar ingen snarvegar eller lette løysingar. Eit par augeblinkar der Astrid stirar publikum utfordrande rett i augo, tvingar oss til å tenke over dilemmaa. Når kvinners rett til å rå over eigen kropp er alvorleg trua i latinamerikanske demokrati, og Polen køyrer i revers, medan abortsaker samlar tusenvis til kamp her heime på 8. mars, er 24 uker ein særs aktuell film.

Òg i regissørens førre og første film Zwei Mütter var utfordringar knytte til reproduksjon på agendaen, då i eit drama om to kvinner som vil ha barn saman. Berrached er uredd i handsaminga av såre tema. Ho problematiserer skuldkjensle, men plasserer ikkje skuld. Trass i all sin saklege eleganse får ho kjenslene til å sprenge på. Du slepp ikkje unna utan vondt i hjarta og ei og anna trillande tåre. Eg tilrår varmt denne sterke filmen frå ei av Tysklands unge framstormande filmkunstnarar.

Håkon Tveit

Håkon Tveit er lektor i latinamerikansk kultur og historie ved Universitetet i Bergen og fast filmmeldar i Dag og Tid.