Den Nationale Scene, Teaterkjelleren

Ingmar  Bergman:

Scener fra et ekteskap

Regi: Mikael Berg
Scenografi og kostyme:
Kari Gravklev
Omsetjing: dramaturgiatet på DNS

Ingmar Bergmans boring i ekteskapets mange skjulte rom, som han visste meir om enn dei fleste, har på knapt femti år rokke å bli ein klassikar. TV-serien med Erland Josephson og Liv Ullmann er ikonisk. At Den Nationale Scene hentar fram dette stykket, etter først å ha sett opp Linn Ullmanns utlevering av foreldra, gir meining. Og resultatet av satsinga held absolutt mål.

Berre den underlege scenografien får meg til å lure: Bur eit veletablert ektepar, ho advokat (35) og han amanuensis (42), i eit så stussleg møblert husvære? Og for å ta det andre minuset med det same: Tidvis er dialogen så «litterær» at dei ofte kloke og velformulerte setningane som kjem ut av munnen på dei to, lyder som føredrag. Her har ikkje regissør og skodespelarar gjort eit godt nok arbeid.

Mikael Bergs regi byggjer på den teaterversjonen Bergman sjølv sette opp i München i 1981. Og om vi ser bort frå nokre (unødvendige) moderniseringar, verkar det Den Nationale Scene byr oss, velkjent. Dei seks skarpt stilte dialogane illustrerer ulike fasar i eit ekteskap, frå det svale til det intense og råe. Tilsynelatande er ekteskapet «perfekt», men dette syner seg å vere fasade. Utruskap og brot får fram dei mørke sidene av eit samliv, der den eine parten, Mariann, har innretta seg etter den temmeleg sjølvsentrerte ektemannen. Den nødvendige utluftinga blir brutal, men endar om lag slik vi veit at samlivet mellom Bergman og Ullmann i si tid gjorde.

Susann Bugge Kambestad og Jonatan Filip står godt til kvarandre, og ho især får fint fram nyansane i det dei går gjennom.

Jan H. Landro

Jan H. Landro er forfattar, journalist og fast skribent i Dag og Tid.