Bøhmisk islett
Antonio Rosettis fiolinkonsertar byr på underlege melodiske krumspring.
Den tyske fiolinisten Lena Neudauer.
Foto: Denise Krentz
CD
Antonio Rosetti:
Three Violin Concertos
Lena
Neudauer, fiolin; Südwestdeutsches Kammerorchester Pforzheim; dir.: Johannes Moesus. CPO 2020
Antonio Rosetti – namnet kling elegant italiensk. Men mannen heitte eigentleg Anton Rösler og var fødd i den nordbøhmiske byen Leitmeritz i dagens i Tsjekkia. Mest kjend er han for rekviemet i Ess-dur, framført for 4000 tilhøyrarar under minnehøgtida for W.A. Mozart i Praha i 1791. Ei innspeling av dødsmessa, Requiem für Mozart, kom på plateselskapet Ars Produktion i 2011, dirigert av Johannes Moesius.
Utmerkt solo
Den same Moesius (som tydelegvis spesialiserer seg på marginaliserte wienerklassikarar) dirigerer på den nye plata Three Violin Concertos, der fiolinisten Lena Neudauer frå München framfører tre Rosetti-konsertar saman med Südwestdeutsches Kammerorchester Pforzheim. Soloprestasjonen er utmerkt – Neudauer høyrer til den nye generasjonen tyske fiolinistar med briljant teknikk og godt grep om ulike historiske stilar.
Orkesteret er ikkje på same tekniske nivå. Men sjølv om presisjonen i samspelet kunne vore betre, presterer det under Moesius’ takstokk fine tolkingar av dette uvanlege repertoaret.
Snirklete melodiar
Sidan komposisjonane er ukjende for dei aller fleste, meg inkludert, er det interessant å koma inn på kvalitetane og særtrekka til komponisten. Sjølv om Rosetti aldri blei tilsett i nokon av dei europeiske musikkmetropolane, men måtte nøya seg med stillingar ved perifere tyske hoff, hadde komposisjonane hans stor suksess i storbyar som Paris og London, der dei også blei trykte. Og produktiv var han: Meir enn 40 symfoniar og nesten 60 konsertar inngår i den 400 opus sterke verklista.
Fiolinkonsertane på plata byr på frisk og kraftfull melodikk som stundom syner islett av den bøhmiske folkemusikken han må ha høyrt i ungdomen. Orkesterforspela før solofiolinen kjem inn, er så grundig utarbeidde at dei hadde vore ein symfoni verdig. Dette merkar me særleg i opningssatsen «Allegro molto» til Fiolinkonsert i D-dur, som struttar av musikalske idear. Dei snirklete melodiane til solofiolinen har innslag av det bøhmiske og må ha låte vågale i samtida. Men endå underlegare – og oppfriskande bøhmisk – læt tredjesatsen «Rondo» i Fiolinkonsert i F-dur. Refrenget er her merkeleg usymmetrisk, forma i sju taktar som ikkje «går opp», og harmonikken blir effektfullt poengtert av to rustikke valthorn.
Sjur Haga Bringeland
Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
CD
Antonio Rosetti:
Three Violin Concertos
Lena
Neudauer, fiolin; Südwestdeutsches Kammerorchester Pforzheim; dir.: Johannes Moesus. CPO 2020
Antonio Rosetti – namnet kling elegant italiensk. Men mannen heitte eigentleg Anton Rösler og var fødd i den nordbøhmiske byen Leitmeritz i dagens i Tsjekkia. Mest kjend er han for rekviemet i Ess-dur, framført for 4000 tilhøyrarar under minnehøgtida for W.A. Mozart i Praha i 1791. Ei innspeling av dødsmessa, Requiem für Mozart, kom på plateselskapet Ars Produktion i 2011, dirigert av Johannes Moesius.
Utmerkt solo
Den same Moesius (som tydelegvis spesialiserer seg på marginaliserte wienerklassikarar) dirigerer på den nye plata Three Violin Concertos, der fiolinisten Lena Neudauer frå München framfører tre Rosetti-konsertar saman med Südwestdeutsches Kammerorchester Pforzheim. Soloprestasjonen er utmerkt – Neudauer høyrer til den nye generasjonen tyske fiolinistar med briljant teknikk og godt grep om ulike historiske stilar.
Orkesteret er ikkje på same tekniske nivå. Men sjølv om presisjonen i samspelet kunne vore betre, presterer det under Moesius’ takstokk fine tolkingar av dette uvanlege repertoaret.
Snirklete melodiar
Sidan komposisjonane er ukjende for dei aller fleste, meg inkludert, er det interessant å koma inn på kvalitetane og særtrekka til komponisten. Sjølv om Rosetti aldri blei tilsett i nokon av dei europeiske musikkmetropolane, men måtte nøya seg med stillingar ved perifere tyske hoff, hadde komposisjonane hans stor suksess i storbyar som Paris og London, der dei også blei trykte. Og produktiv var han: Meir enn 40 symfoniar og nesten 60 konsertar inngår i den 400 opus sterke verklista.
Fiolinkonsertane på plata byr på frisk og kraftfull melodikk som stundom syner islett av den bøhmiske folkemusikken han må ha høyrt i ungdomen. Orkesterforspela før solofiolinen kjem inn, er så grundig utarbeidde at dei hadde vore ein symfoni verdig. Dette merkar me særleg i opningssatsen «Allegro molto» til Fiolinkonsert i D-dur, som struttar av musikalske idear. Dei snirklete melodiane til solofiolinen har innslag av det bøhmiske og må ha låte vågale i samtida. Men endå underlegare – og oppfriskande bøhmisk – læt tredjesatsen «Rondo» i Fiolinkonsert i F-dur. Refrenget er her merkeleg usymmetrisk, forma i sju taktar som ikkje «går opp», og harmonikken blir effektfullt poengtert av to rustikke valthorn.
Sjur Haga Bringeland
Sjur Haga Bringeland er musikar, musikkvitar og fast musikkmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Marianne Nielsen i hovudrolla som Winnie. Gerald Pettersen spelar Willie.
Foto: Sebastian Dalseide
Beckett-klassikar av godt merke
Glade dager byr på ein strålande skodespelarprestasjon av Marianne Nielsen.
Ingrid Storholmen har teke utgangspunkt i eit stort datamateriale om folkehelsa i Nord-Trøndelag.
Foto: Merete Haseth
Våren over mannalivet
Ingrid Storholmen gjer tørre helsedata om til levande liv i Bloddråpetall.
Takumi (Hitoshi Omika) og dottera Hana (Ryo Nishikawa) lever eit roleg liv på bygda, som no kan få ein «glampingplass».
Foto: Another World Entertainment
Djevelen i detaljane
By mot land er eit sentralt tema i endå ein framifrå film av Ryusuke Hamaguchi.
Finaste finnbiffen med grøne erter, potet og tyting.
Foto: Dagfinn Nordbø
Finaste finnbiffen
«Seier eg at eg skal invitere på finnbiff, blir folk berre glade. Dei veit at dei skal få smake noko av det beste landet vårt har å by på av ingrediensar, med reinkjøt som helten.»
KrF-leiar Dag Inge Ulstein får ikkje Stortinget med seg på å endre retningslinjene for kjønnsundervisning i skulen.
Thomas Fure / NTB
Utfordrar kjønnsundervisninga
Norske skulebøker kan gjere elevar usikre på kva kjønn dei har, meiner KrF-leiar Dag Inge Ulstein.