Sjølv når du står stille, er du undervegs, mellom det som har skjedd og som du ikkje kan gjera noko med, og det som kjem og som du ikkje veit korleis du skal klara. I novellene til Caroline Albertine Minor har personane meir avgjerande fortid enn påliteleg framtid, sorga vandrar sjeldan i lag med gleda, men fylgjesveinar har ho, sorga, eller som det heiter i ein song: «You’ll never walk alone.» Her heime seier me gjerne at ei ulukke sjeldan kjem åleine, men i Danmark, heimlandet til Minor, ser dei kan hende annleis på det, sjølv om det ikkje ser ut til at kvar dag har nok med si pine. Men det er nære på!