«Eg treng eit brød, men går eg bort no, trur han det er for å hente ein skalk, og den gleda skal han ikkje få.»
Ikkje til stades «Kva er det han tråkker sånn for? Tenker folk. Skal han på besøk, eller hente noko? Nei, som vanleg skal han berre opp og snu.»
Kunne det vore noko? – Prisane stig heile tida. Dei som styrer desse parkeringshusa, er reine bandittane.
«Vigselen nærmar seg, og det er på tide å få på seg dressen. Dokøen er sikkert lang i butikken, så det beste er å skifte i bilen.»
«Sverre gløymer aldri køyreturane med onkel Karsten, ein gong var dei i Mandal utan å ha noko ærend.»
«Sverre ante ikkje noko om gifteplanane, og har ikkje høyrt ifrå Aina og Torstein på mange år. Han trudde eigentleg at dei var gifte for lenge sidan.»
Våren er grøn Saman går me ut i hagen og bort til magnoliaen, eg strekkjer handa ut mot ein knopp og rører han forsiktig.
«Tida går fort, og om ikkje lenge er det vår att. Synnøve kan dukke opp kva dag som helst og lure på korleis det går med desse tulipanlaukane.»
17. mai-pengar «Mor mi viser meg telefonen og at ho har vipsa Oskar og Tomas. Det er irriterande å sjå på ein mobil som andre held i.»
Kunngjeringar Votten Like ved der huset til Olav og Margit så vidt kan skimtast bak ein haug, heng ein blaut vott i toppen av ei brøytestikke. Ein liten gut står på tå og prøver å rekke opp.
Kunngjeringar «Det viser seg at eg har gløymt ut korleis potetkanonen fungerer, og etter eit par mislykka forsøk byrjar eg å tvile på meg sjølv.»
Humor Køkompetanse Folk står mykje i kø. Likevel er det få som kan kunsten å stå eller gå i kø skikkeleg.
