Hauge-dagbøkene Viljen vil eitt, og hjarta eit anna, – kven har rett? Kan nokon svara på den gåta. 24. juli 1959
Litteratur 15. januar 1956 «Dette at Bjørneboe har so mykje han vil ha sagt, svekkjer gjerne boki som kunstverk; eg veit ikkje.»
Litteratur «I dag har eg ikkje snakka med eit menneske. Eg har flytt på vasslangane, stelt meg mat, sola meg – og lese litt.»
Litteratur Hauge-dagbøkene 10. juli 1966: «Raserianfall, utfall mot fiendar og vener. Sov i potetkjellaren for stråler, straumen var sterk. Fælt sterk.»
Bok Hauge-dagbøkene 18. juli 1962: Brokut og mangfaldig er livet på brui. Ei livsens bru, kan me segja.
Bok Olav H. Hauge-dagbøkene 15. mars 1938: «Sume er so redde for å ta frå andre, eller rettare vera ved at dei låner; dei prøver på død og liv vera originale.»
Litteratur 5. desember 1962 Olav H. Hauge-dagbøkene: «I samanlikning med Rytter, vert Vogt og Wildenvey pasjelyrikarar.»
Olav H. Hauge-dagbøkene: 19. januar 1974 «Ekelöf, med sine kvinnor, vener, skular – han visste ikkje kva einsemd var, det er det som er saki.»
Litteratur Tur til Polen 4 Olav H. Haugedagbøkene: «Fekk oss middag, god mat til liten pris, etter norsk rekning. Har ein dollar, er det lett å veksla på ulovleg vis.»
Litteratur Olav H. Hauge-dagbøkene: 12. oktober 1966 «Heile den vika har eg halde på med Hellemyrsfolket. Og brennande spanande er heile verket. Slike typar!»
5. januar 1968 Olav H. Hauge-dagbøkene: Dostojevskij syner oss – slik me eingong er – at kjærleiken er noko anna, noko mykje meir samansett og mangfaldig og uutgrundeleg!
5. januar 1968 Olav H. Hauge-dagbøkene: Tenk på kjærleik hjå Dostojevskij! Det er ikkje kjærleik i tradisjonell meining, det er eit kompleks av tildriv, so manggreina og uforståeleg … av hat og vellyst, av kvide, rus.
1. januar 1968 Olav H. Hauge-dagbøkene: Baudelaire kjem meg i tankane når eg les um Dostojevskijs lidingsliv, han òg smidde si naud og sine laster og sin sjukdom um til kunst, endå mykje av hans lagnad var sjølvvalda.
1. januar 1968 Olav H. Hauge-dagbøkene: Dostojevskijs liv var eit liv i liding, i smerte, både åndeleg og lekamleg, eit liv i kamp mot ein hard lagnad
Olav H. Hauge-dagbøkene: 1. januar 1968 Brødrene Karamasov lånte eg av sokneprest Olafson, eg var 20 år då. Ho gjorde eit sterkt inntrykk på meg.
Olav H. Hauge-dagbøkene: 17. september 1967 Tolstoy er moralist. Det er alle store forfattarar. Og det trengst. Profetane var òg det. Og likevel: Det er langt dit å verta menneske. Det er alt eg vil segja.
