Skrifthistorier I Ottar Grepstad Silkevegar med papir Papir blei produsert i Kina frå ca. 100 e.Kr., men makthavarane heldt nyvinninga hemmeleg i over 600 år.
Skrifthistorier Bøker av sau og geit Pergament var svaret på tunge leirtavler og skjøre rullar av papyrus. For første gong var eit materiale i bruk som kunne brukast om att – til meir enn å skrive på.
Skrifthistorier I Ottar Grepstad Blekk på papyrus Tørka flak av sumpplanten papyrus blei fletta og limte til rullar. For første gong var materiale å skrive på ei handelsvare som det lønte seg å ha kontroll over.
Skrifthistorier I Ottar Grepstad Det første trykket Det første trykket stammar ikkje frå Kina og har ikkje noko med Johann Gutenberg å gjere. Ser ein stort på det, blei det laga i eit palass på Kreta for 3700 år sidan.
Skrifthistorier I Ottar Grepstad Strekar i brend leire Ei kvinne i dagens Irak om lag 2200 f.Kr. skal ha vore den første som signerte skjønnlitterære tekstar. Ho var truleg ei kongsdotter, men i dag veit ingen kva ho heitte.
Skrifthistorier I Ottar Grepstad Avslørande funn frå fortida Menneske har snakka saman i fleire hundre tusen år og skrive i nokre få tusen år. Først dei siste hundre åra er dei gamle spora etter skrift funne att.
Skrifthistorie I Ottar Grepstad Materielle rammer for skrift Historia om skriving utgjer minst 5500 år. Materielt sett utgjer det fem tidsaldrar: leire, papyrus, pergament, papir og skjerm.
Skrifthistorier I Ottar Grepstad Skriveskule ved Nilen Ottar Grepstad skriv om makta i skrift gjennom tusenår.
Opprør utan variasjon og dekor «Opprørarane sveisar fast at berre den typen arkitektur opprørarane sjølve godtek, er kultur.»
Spor av tid i arkitekturen «Arkitekturopprøret vil gjerne støype fast i ubehandla betong forståinga av kva god arkitektur er.»
Sverre Fehn Under arbeidet med essayet om Sverre Fehn i Dag og Tid 16. august dukka det opp eit par feil i sentrale kjelder som bør rettast.
Reportasje Sverre Fehn – meisteren som bygde lys Sverre Fehn (1924–2009) skapte kunst ved å forstå stader, gå mot grenser og fordele lys. Denne veka er det hundre år sidan arkitekten Fehn blei fødd.
Eit betre grunnlovsframlegg Mangelen på ein overordna språkparagraf tidlegare har gjort Grunnlova ganske rotete.
Historie Stokk og stein mot stortingsrepresentant Då det stod på som verst, måtte ungane til Knut Markhus følgjast av politifolk til og frå skulen, fortel barnebarnet Knut Hovland på Halsnøy. Markhus blei kjeppjaga i Trondheim gjennom fire år og er den mest forfølgde stortingsrepresentanten i Noreg.
Kommentar Snevert grunnlovsframlegg om språk Endeleg vil eit breitt fleirtal i Stortinget grunnlovfeste norsk språkpolitikk. Diverre er framlegget innsnevrande og grunngivinga overflatisk.
Tvisyn med skylappar Eg synest det er freidig av Steinar Løberg å vere den som skal mane til tvisyn i den norske språkdebatten.
Den bortkomne Aasen-visa Ungkaren Ivar Aasen (30) dikta ei ungkarsvise i 1843 som kom bort for Aasen-kjennarane og blei ei skillingsvise for folk flest.
Syn og Segn om Finn-Erik Vinje I biografien om Finn-Erik Vinje, tillegg Per E. Hem meg hensikter han trur eg hadde.
Fellesskap på vilkår Jubelen over Nobelprisen ber i seg von om endring i vilkåra for nynorskbrukarar. Gleda viser ein førestilt fellesskap som ein sjeldan får skriftfesta. Den fellesskapen rommar uløyste motsetnader.
Røyster i mindretal Jon Fosse takka språket for Nobelprisen. Svenska Akademien hylla han for dikting som gir røyst til det useielege, og såg bort frå alt av språk- og kulturpolitikk. Slik har det ikkje alltid vore.
Litteratur Fosse i regn Det regna i Bergen, og eg lånte ein paraply. Den korte setninga er mest ein klisjé på linje med «Det var en mørk og stormfull natt», men sjølv klisjear kan vere sanne og arkivverdige.
Kommentar Er bokbål ytringar eller symbolsk vald? Når høgreekstremistar brenner Koranen, svarar norske folkevalde over heile skalaen nesten automatisk: Dette er vi mot, men vi kan ikkje forby det, for det høyrer ytringsfridomen til å brenne bøker. Det er å forenkle både saka og historia.
