Intervju
Berre røre, ikkje sjå
Otto Prytz (81) er fødd blind, men takka vere ein ung franskmann blei han ikkje analfabet. Han blei akademikar.
– Viss du vil ha meg til å smile, må du synge kjenningsmelodien til Laurdagsbarnetimen, seier Otto Prytz. Pilar følger med frå sofaen når vi syng: «Nå kommer barnetimen, nå kommer barnetimen, hysj, hysj, vær stille som mus...»
Foto: Hallgeir Opedal
Hallo, er du der?
Der i døra til blokkleilegheita på Hovseter i Oslo står Otto Prytz. Handa er alt utstrekt, og det er berre å gripe ho.
– Kom inn, kom inn. Det er knaggar på sida der, seier han og lyfter handa mot høgre, og fortel i same setning at han har besøk frå Spania.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
