Reportasje
Der salsaen møter qawwalien
Kor mange språk som blir snakka på Mela, veit berre Allah.
Årets Mela-helg baud på ei lang rekke fantastiske møte.
Foto: Marita Liabø
Kvart år, ei helg i august, får Oslo-tilreisande ei overrasking à la 17. mai. Dei skal sjå rådhuset, festninga eller brygga, men snublar over ein konsert med den vestafrikanske superstjerna Angélique Kidjo, fransk-spanske Manu Chao – han som song «Bongo bong» – eller, som i år, den prisvinnande zambiske rapparen Sampa the Great.
Rådhusplassen er med eitt ein danseplass, og her er ingen like. Det er nittiåringar og småungar, rullestolar og folk med synlege diagnosar. Det er hennamåla hender og ansiktsmåla fjes, allvêrsjakker og sariar, abayaar og kangaar, turbanar, hanekammar og oversminka babes med kjøpeleppe. Romar tiggar eller ligg strakt ut og søv. Folk røyker som om det var lov. Ein robotskapning vandrar stivt rundt. To menn kyssar, kanskje demonstrativt, ved sida av ein kar med barbert skalle og hissig mine.
– Melafestivalen skal vere ein møteplass for alle i byen, seier kommunikasjonsleiar Tonje Finvold Lacher, som tar seg tid til ein prat i mylderet.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
