Fjellføraren
Trond Berg Eriksen skulle verte teolog, men vart i staden ein stødig vegvisar for norske lesarar i den tankevrimmelen vi kallar europeisk idéhistorie.
– Eg har ikkje identiteten min knytt til at eg er ein intellektuell, ein som les og skriv bøker. Og når du grev etter kven eg er som person i møte med alle desse tenkjarane, leiter du etter identiteten min. Men for meg er det slik at når eg får spørsmål om identiteten min, då tenkjer eg mest på fjellet. Eg har ein stor del av identiteten min som fjellvandrar og fjellførar. Identiteten min er meir knytt til knea og ryggen enn til det eg har lese og skrive.
Fyrst og fremst fjellførar, altså. Men òg idéhistorikar, førelesar, sakprosaforfattar og omsetjar med vel 60 bøker på samvitet. Vi er i Drammen, heime hjå professoren. Han har vore eit prisme, og har ikkje berre tala om gamle filosofiske problem, men òg omsett desse tankane slik at dei kan nyttast til aktuelle problemstillingar i samfunnet. Eg hadde vona å finne personen bak interessa for dei vestlege filosofiske problema, for Dante, Machiavelli, Nietzsche, Freud, Kierkegaard og Augustin – om ikkje den djupe venskapen med desse gamle tenkjarane kunne fortelje oss noko om personlegdomen hans.
Men nei. Det var altså fjellførar, klatrar og vandrar han var mest.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
