Dyr
«Forskinga avslører stadig nye bragder som viser uthaldet og styrken til trekkfuglane.»
Hjå vassfuglar kan skilnadene i fjørdrakt vera store innanfor éin og same art. Hjå lappspoven har hekkedrakta eit varmt rustbrunt skjær. Nebbet er svakt oppoverbøygt.
Foto: Sveiniung Lindaas
I oktober har dei aller fleste langdistansetrekkjarane forlate nordiske marker. Ein del av dei som har kortare rute, er igjen: stærar, finkar, trastar, piplerker. Dei flyg i flokkar på veg til det europeiske kontinentet eller Nord-Afrika.
Før trudde ein at fuglar som forsvann om vinteren, framleis var til stades, men forvandla seg til andre livsformer eller gjekk i dvale under bakken. Raudstjertar vart til raudstrupar, svaler grov seg ned i gjørma.
Desse hypotesane kom frå Aristoteles i det fjerde hundreåret før Kristus. Idear om forvandling eller dvale levde eit langt liv, nokre av dei fram til 1800-talet i Europa.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
