Dyr
Gauken og vertane hans
Røyrsongaren tel blant dei vanlegaste vertane for gauken i Europa og toler som oftast gaukeegg i reiret sitt.
Det er hanngauken som gjel «ko-ko». Både hann og hoe liknar på haukar, med det stripete brystet og den grå overkroppen (eit mindretal av hoer har rustbrun fjørdrakt og liknar heller på tårnfalk eller dvergfalk). Det er uklart kva som er årsakssamanhengen, men dette synest å vera ein fordel for å få tilgang til småfuglreir.
Foto: Mike McKenzie / Wikimedia Commons
Det er 17. mai, og for fyrste gong i år høyrer eg gauken gale, der eg sit ved DNT-hytta på Sagvollen i Gran. Han gjel nokre gonger eit stykke unna, frå ein skog eller eit holt bak innsjøen, og teier stilt.
Det går ei stund før eg kjem på å sjekke lommene mine, og eg har mange: I år feirar eg nasjonaldagen stort sett i skogen og går i feltklede. Dei finare kleda skal på seinare, når eg skal ein tur ned til bygda.
Det tek tid å tømme alle dei tolv lommene mine, og eg finn mykje der, men ikkje ein einaste mynt. Slik lyder ordtaket eg har lært av mor mi, og som fleire i Frankrike er kjende med: Dersom du har pengar på deg når du høyrer gauken gale for fyrste gong, vert du rik det året. I bukselommene hadde eg stort sett steinar.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
