Så kom dagen då mor måtte ta farvel med den nære vennen sin, Ronja, ein tolv år gamal goldendoodle.
Det var ikkje avliving som stod på kalenderen då mor og bror min tok hunden med til veterinærklinikken AniCura i Bergen. Ho skulle eigentleg berre fjerna ein liten klump under halsen. Før dyrlegen gjorde noko med klumpen, ville ho ta røntgen av hunden.
Røntgenbileta viste ein svulst som dekte nesten halve magen. Han må ha både kome og vakse fort, for det er ikkje meir enn to år sidan Ronja var på same klinikk og vart kreftoperert. Då kom ho heim att med to jur mindre. Operasjonen hadde ein sluttsum på 22.328 kroner, men alt inntil 20.000 kroner vart dekt av forsikringa.
Sist eg var heime, i vinterferien, var eg i forsikringsprishumør. Medan eg, i ein heim med to vaksne og to born betalte 1657 i månaden, betalte mor og far, som berre er to personar, 2384 i månaden. Mor henta fram laptopen sin og bank-ID-brikka til far, og me sette oss ved kjøkenbordet. No skulle ho ta eit oppgjer med det grådige forsikringsselskapet.
Ho logga fyrst inn og såg kva som var forsikra. Dei hadde nokre køyretøy fleire enn meg, men det som trekte mest opp, var hundeforsikringa, på 346 kroner i månaden, 4152 i året.
Eg såg ned på Ronja som låg og pusta tungt ved føtene mine under kjøkenbordet.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
