Dyr
Linerla – løyndomsfull kjenning
Om våren og sommaren vert linerla sett mange plassar, gjerne i nærleiken av menneske, frå byar til stølar, og ho kan finne på å byggje reir i eit svimlande utal habitat.
Med den lange stjerten har erla umiskjenneleg kroppsform og ein særeigen måte å gå på.
Foto: Naïd Mubalegh
I slutten av april drog eg frå Oslo til Lindesnes for å treffe ornitologar frå alle landsdelar. Då eg steig ut av bilen, flaug ei linerle over hovudet på oss, med sine skarpe, tvifalde fluktrop: «Tsitsi-tsitsi!» No var tida verkeleg inne for å skrive om henne…
Ho hadde alt vore i Sør-Noreg ei stund, og ein informant i Harstad hadde nyleg sett henne for fyrste gong i år. Då eg høyrde henne over oss, spurde eg den eine av reisefellane mine, som var komen frå Nord-Troms, om linerla var på plass der òg. Neppe, der og i Finnmark låg snøen framleis djupt. Vårtrekket er ein lang prosess, sett frå eit land så utstrekt som Noreg.
Om våren og sommaren vert linerla sett mange plassar, gjerne i nærleiken av menneske, frå byar til stølar, og ho kan finne på å byggje reir i eit svimlande utal habitat. Dette veit til dømes fiskeørneksperten Rune Aae, som fleire gonger har funne linerlereir i høge strøk, inne i reir til fiskeørn. Der et linerla gjerne insekt som beiter på fiskerestar.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
