Reportasje
McYoga
I hjartet av Oslo ligg eit populært yogastudio med eit skandalisert namn. Historia om bikramyoga handlar om karisma, marknadsføring og vilje til underkasting.
Resepsjonen hos Bikram Oslo.
Alle foto: Ida Lødemel Tvedt
Eit veltrent steinkast frå slottet i Oslo, ned trappa til kjellaren i Grønnegata 10, bak ein resepsjon der ein kan kjøpe svindyre spandextoppar på storleik med lommetørkle, står ei gruppe halvnakne menneske klare for gjere bikramyoga. Det er den fyrste søndagen med snø denne hausten, det er kaldt ute, men i yogastudioet er det 40 grader og 40 prosent luftfukt. Slik må det vere om ein skal kunne kalle det eit bikramstudio. Timen varer i 90 minutt. Vi skal gjere 26 stillingar – dei same 26 stillingane som ein gjer i alle bikramklasser verda over.
Yoga er ikkje lenger ein sær hippiesyssel, men ei av dei vanlegaste treningsformene både i Noreg og i resten av verda. Ein gjer yoga i skulen, i fengselet og i toppidretten. Heller ikkje den varme bikramyogaen er spesielt eksklusiv. Til dømes er det mest populære tilbodet på fleire Sats-senter nettopp «Hot Yoga», ein mindre streng avleggjar av bikram. Dei vanlege yogagreinene i Noreg er ashtanga, vinyasa, iyengar, anusara og yin – nokre av dei er rolege, andre dynamiske, nokre er svært disiplinorienterte, andre meir anarkistiske, dei fleste vart utforma i andre halvdel av 1900-talet, med røter tilbake til mellomalderen og hathayogaens tantriske sexkultar.
I Grønnegata er det hardcore. Ein får ikkje gå ut i løpet av timen, ein skal ikkje ta pausar, og ein vert ikkje oppmoda om å lytte til smerter, slik mindre autoritære yogaretningar gjer. Kanskje nettopp dette er litt av tiltrekkingskrafta, ikkje veit eg, men her er iallfall alt slags folk, ikkje berre anorektikarar og muskelbuntar. Eg kjenner både høgrefolk og sosialistar, representantar frå både sjømatnæringa og mållaget, som særleg i vinterhalvåret soknar til dette sveitte og stinkande studioet ved Bogstadveien. Resepsjonisten er til og med ein kjekk ung mann som heiter Tarjei, studerer byplanlegging og er dedikert lesar av Dag og Tid.
Bikram Choudhury
Bikramyoga er ikkje ein gamal austleg tradisjon, men ei treningsform med opphav i Los Angeles i 1970-åra, utarbeidd av Bikram Choudhury, fødd i 1946 i Kolkota i India. Choudhury meinte det kalde klimaet gjorde vestlege folk stive i rørslene, noko han løyste ved å setje inn sterke omnar i rommet. Så sette han saman ein serie på tjueseks stillingar og hevda at han hadde einerett på dei. Konseptet vart ein suksess, med kjendisklientar som Barbara Streisand, Michael Jackson og Madonna. Sjølv påstod Choudhury at det var Nixon som hadde invitert han til USA, for å piske amerikanarane i form, både fysisk og åndeleg. Han påstod òg at han trente The Beatles, at han lanserte karrieren til Michael Jackson, og at han eigenhendig fann opp diskokula.
Somme i miljøet stussa over den ikkje heilt asketiske livsstilen hans då dei såg han cruise rundt i L.A. i ein av dei 44 luksusbilane sine, med fedorahatt og Rolex-klokke. Kanskje nølte dei òg når dei såg kor godt han likte å posere for kamera ståande oppå halvnakne unge kvinner bøygde i akrobatiske positurar. Eller når han sa ting som at «alle homofile burde forlatast på ei aud øy for å døy av aids».
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
