Reportasje
Kinakomle i Kopervik
KOPERVIK: Den haugalandske livretten er eldre enn poteten her i landet, og lokale variantar peikar mot både fortid og framtid.
Zhi Heng Li serverer komle med heilmjølk på den kinesiske restauranten i Kopervik på Karmøy. På kjøkenet står systera hans, som har kome frå Shanghai-provinsen for å hjelpa bror sin.
Alle foto: Håvard Rem
Zhi Heng Li driv ein kinesisk restaurant i gågata i Kopervik i Karmsund, i ein sjarmerande hjørnegard som etter framifrå restaurering fekk byggjeskikkpris.
Eg likar kinesisk kjøken, elskar dumpling (som i Canada vert kalla «kinesisk ravioli», og som på Ordnett vert definert som «omtrent dss. kumle, raspeball»), har vore på innmatrestaurant i ein hutong i Beijing, og ete fiskebollar med dott – fyll av svinekjøt og flesk og sjalottlauk – kjend frå regionen som Li kjem frå nær Shanghai.
Kva skal eg eta hjå Li? Den haugalandske livretten. Komle på kinarestaurant? Ja, skilta i vindauga varslar om både chop suey og torsdagskomle. Hit har haugalendingar rådd meg til å gå for å få god lokalmat, og her køyrer dei sjølve innom på veg frå jobb for å ta med seg komle heim.
Tradisjonsmat
Komle – på Agder seier me kompe – var fest og etegilde i barndomen då eg kom frå skulen og kjøkenet heime var gjort om til komleverkstad. Gryta varte i fleire dagar, til me åt dei siste kompene til kvelds, skorne i skiver, brunsteikte i smør i panna og serverte med tyttebærsyltetøy.
Fest vart det på heimevernsøvinga òg den gongen me som vanleg sat eit par hundre svoltne karar etter utmarsj og venta på den grøne lastebilen med dei grøne matspanna – og dei var fylte med komper.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
