Kunst
Romansk ekstravaganse
LUCCA: Venleiken til San Michele-kyrkja ligg i det plastiske steinhoggararbeidet som yrer av utkropne detaljar.
Den komplett marmorkledde soknekyrkja San Michele in Foro blei påbyrja i 1143 og har Luccas prektigaste romanske fasade.
Foto: Sjur Haga Bringeland
Lucca. Det er noko grasiøst ved klangen av ordet, høvande til den rike silke- og bladgullproduksjonen som sette byen på kartet i høgmellomalderen. Men opphavet til bynamnet er grovare. Her, mellom armane til elva Serchio, hadde det budd folk i tusenvis av år – fyrst ligurar, så etruskarar – før romarane hærtok området og etablerte ein colonia i 180 f.Kr. Kolonien kalla dei Luca, ei latinisering av det gamle ligurisk-etruskiske namnet Luk, som rett og slett tyder «sump».
Sump ser eg lite av når eg stig av morgontoget på Stazione di Lucca. Men over sletta mot gamlebyen ligg den fuktig-kalde disen så lågt og tett over marka at trekronene svever over bakken.
Mura di Lucca
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
