«Regn, seinare regnbyer.» Vêrvarslinga på Vestlandet feller dommen over nok ein sumar. Eg, den vesle guten, sit åleine og lyttar til den dystre bodskapen som kjem ut på mellombylgja i den oransje transistorradioen til tante. Dei vaksne ligg på lemmen og kviler. Eg vona at me berre var uheldige her vest, og at det snart skulle letta.