Om lygn og anna røynd
Den neste boka til filosofen Lars Fr. H. Svendsen handlar om lygn. Men kva har eigentleg filosofien å kome med i samfunnsdebatten?
?Filosofen Lars Svendsen har gitt ut bøker med tema som einsemd, fridom, arbeid, vondskap, kunst og dyr.
Foto: Ida Lødemel Tvedt
Det er noko lugubert og litt parasittisk med filosofi. Som fag på universitetet er filosofien verkeleg ein disiplin: Ein skal lære å underkaste seg autoritetar, lære seg å bruke orda deira, gjenta resonnementa deira for liksom å gjere seg fortent til å få bygge sine eigne små argument, ståande på akslene til kjemper.
Det gjer at mange filosofiinstitutt ser ut som fanatiske fanklubbar – ein støvete plass der folk går ikring med merkelappar på brystet: «hegelianar», «heideggerianar», «aristotelikar». Denne autoritetsdyrkande viljen til underkasting kan få filosofar til å sjå snåle og pompøse ut når dei trer ut frå fakultetet og inn i det offentlege rommet.
Samstundes synest eg ikkje det finst betre medisin mot angsten skapt av hyperaktive nyhendesyklusar enn ein godt og tørr filosofisk traktat. Ingenting roar nervane mine like effektivt som ein time åleine mellom filosofihyllene på biblioteket, der kakofoniar av kanoniserte røyster kan lulle meg vekk frå augneblinkshegemoniet.
Dette har eg tenkt på den siste tida, medan verda tilsynelatande har blitt meir og meir surrealistisk, utan at avistekstane eg les om at verda er i ferd med å bli surrealistisk, har gjort verda mindre surrealistisk. Skal ein bruke tekst til å forankre seg i røynda no, må ein anten til fiksjonen eller filosofien, har eg tenkt. Ein treng ein diett av forteljingar og idéhistorie om ein skal fordøye no-ismen.
Produktiv filosof
Difor syklar eg meg solsteikt oppover bakkane i Oslo for å intervjue Lars Svendsen, ein produktiv filosof ved Universitetet i Bergen. Svendsen skriv bøker om allmenne tema som einsemd, fridom, arbeid, vondskap, kunst og dyr.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
