Blitzar med skaut eller kalifatjente?
Det er heller haldningane enn handlingane til den norske IS-kvinna staten vil straffe.
Saka mot IS-kvinna er i si andre veke i Oslo tingrett. Staten ynskjer å straffe den norske kvinna for val ho gjorde som ung. Som innvandrarjente med muslimsk bakgrunn reiste ho til Syria for å vere med mannen sin, som var blitt framandkrigar. Straffebodet er deltaking i terrorrørsle etter paragraf 136a i straffelova. Men kva er det eigentleg vi som fellesskap meiner er straffverdig hjå kvinna som drog i veg til Syria og enda i kalifatet med tre ektemenn på rad?
Vi har høyrt vitnemål frå kvinna sjølv og dei næraste slektningane hennar, som har tala om fæle menn og eit endå fælare samfunn. Ekspertar har lagt ut om utviklinga og prosjektet til Den islamske staten (IS) og om den utsette posisjonen til kvinnene i kalifatet.
Inga overrasking
Det siste burde ikkje kome som ei overrasking på nokon. Dette er Midtausten, der kvinner utanfor overklassen har heilt andre rammer for livet enn vi har i Europa. Dertil er IS ei ideologisk rørsle som forfektar det mest reindyrka patriarkalske prosjektet verda har sett på generasjonar. Det meste i Den islamske staten var svært ulikt Noreg, både for kvinner og for menn.
Formelt handlar saka om tilslutning til terroristrørsla IS. Men når eg følgjer saka, sit eg med eit klart inntrykk av at det ligg eit anna og djupare straffemotiv under. Det er ikkje uhyrlege handlingar, men uhyrlege haldningar vi søkjer å straffe kvinna for.
Den unge jenta frå Pakistan, eit land med patriarkalske tradisjonar, kom til Noreg som femåring med ein familie som ikkje var spesielt religiøs eller patriarkalsk. Ho kom frå ein familie som ifylgje far hennar gav jentene «eigne ski og skøyter i oppveksten» og ynskte integrering i vårt likestilte velferdssamfunn. Korleis kunne denne muslimske jenta ende med å forlate familien og Noreg til fordel for Ekstremistan?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
