Farvel til Bollestad
KrF manglar ikkje politiske talent, men ein politisk misjon.
Olaug Bollestad trekte seg torsdag førre veke, etter å ha vorte kritisert for ein vanskeleg leiarstil.
Foto: Stian Lysberg Solum / NTB
Eg hugsar godt første gongen eg intervjua den nyleg avgåtte leiaren i KrF, Olaug Bollestad, på stortingskontoret hennar. Grunnen til det er kanskje at ho sette i gang med å skifte klede medan eg var der. Eller at ho vart på gråten når ho fortalde om episodar frå livet sitt. Partileiaren Olaug Bollestad har vore eit kjenslemenneske som ikkje har vore redd for å gje av seg sjølv – for ikkje å seie av ektemannen, som rett som det er har vore fotografert i bar overkropp i sosiale medium. Bollestad har dessutan teke med seg erfaringar frå eit arbeidsliv utanfor Løvebakken inn i politikken, har brei politisk kompetanse og kjenner partiet KrF tvers gjennom.
No har Bollestad gått tapande ut av ein opprivande arbeidskonflikt, som få kjenner godt nok til å seie så mykje fornuftig om. Å halde fram som leiar, sjukmeld og utan støtte frå resten av leiinga og KrF-autoritetar, ville vore vanskeleg, om ikkje umogleg. Bollestad vert éin av ei rekkje KrF-leiarar som har måtta gå på ein lite ærerik måte.
Ned, ned, ned
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
