Eit eple. Raudt, men ikkje knallraudt – spettete, farga av litt ujamn tilgang på sol. Søtt, men ikkje berre søtt – langt derifrå, eit norske eple er syrleg, men likevel langt ifrå surt, slik dei grøne Argentina-epla er. Balansert, kan vi seie. Og sprøtt. Knasande sprøtt og saftig, slik at fruktsafta reint faktisk kan sprute ut og gjere deg våt i andletet.