Den andre mannen. I diktet «Skriket» har Uppdal sagt noko um den andre mannen i oss. Eg kjenner godt den andre mannen, men eg har ikkje late han tala. For det er gut som kan tala det. Han trivlar ikkje etter ordi.
Alt er absolutt og avgjort, for han veit, som Dante visste. Uppdal let honom sleppa til stundom, ja ofte, og det er gut som har syner og dikt.
Eg har vore altfor redd. Eg skynar ein må læra å lita på den andre. For kjem han til ords so. Her er mykje å gjera. For i grunnen er det ikkje noko å vera redd, den andre. Han er vill og umsynslaus, og kan skræma folk. Tid er ikkje til for han, ikkje avstandar heller; døden er ikkje til for han heller, han har vore til og veit han vert til, han diskuterar aldri den sak.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
