Inga grå mus

Eivor er 34 år, singel, og bur åleine. Ho er utanfor i vennegjengen. Ho har ein midlertidig jobb som ho er heilt uinteressert i å utføre. Ifølge ho sjølv er ho vanskeleg å like, og derfor havarerer alle kjærleiksforhold. Herfrå går det berre nedover.

Ein kunne tru dette var ein sørgjeleg roman, men det er han ikkje, sjølv om han er både livstrøytt og sår. Først og fremst er forteljinga morosam og freidig. Portrettet av Eivor er ein treffande studie av kor tyngande det kan vere å skulle leve opp til forventningane rundt seg.

Kva er eigentleg livet?

Eivor gruar seg til å gå i bursdagsfeiring til venninna Ulla, og med god grunn, skal det vise seg – sett frå hennar perspektiv, vel å merke. Lesaren er alt informert om Eivors vrangvilje mot å tvihalde på ein vennegjeng i vaksen alder. Dei hadde lite til felles i skuletida og endå mindre no. Likevel held dei fram med å samlast eit par gongar i året.

Dei andre venninnene er i forhold, er gravide og snakkar om trivielle ting som interesserer Eivor midt på ryggen. Settinga er heller ikkje etter Eivors smak: «Det henger rosa ballonger langs veggene og på hver tallerken ligger det en hjemmesydd vimpel. På bordet rett foran meg står en stor tolags iskake som Ulla bare har slengt sammen.» Posisjonen til Eivor er tydeleg i denne setninga: «Skål da, sier jeg til ingen mens jeg hever et tomt glass.»

Men i staden for å la seg oversjå som ei grå mus, svarar ho kontant på tiltale, skapar baluba og forlèt selskapet, slik ho på vegen hit har kjefta på eit framandt par på bussen til dei flytta seg i sinne.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare