Dei gamle er eldst til dei døyr

I førre veke fylte Nick Cave og orkesteret hans Oslo Spektrum. Cave har vorte så stor at han kan spela åleine òg, om han vil, som i heimlandet Australia no i vår, og i Noreg i 2019.

Kvifor vert han berre større? Etter at eg i femti år har fylgt albuma, og i førti år konsertane, til Leonard Cohen og Bob Dylan, innser eg at alt har ein ende. Cave fyller songpoetskorne, om ikkje deira, så sine eigne.

Han var i 30-åra fyrste gong eg høyrde han. No er han 67, men songane er unge. Det vil seia: frå det siste albumet, Wild God (2024). Kjem du for å mimra til ljodsporet frå din eigen ungdom, går du vonbroten heim, sett bort frå eit par svisker mot slutten.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare