Musikk

Ei mangfaldig røyst

Malin Alanders første plate er eit fint døme på korleis den gamle folkesongstilen kan framstå som samtidskunst.

Publisert Sist oppdatert

Når folkesongaren Malin Alander frå Sandane platedebuterer, har ho alt utdanna seg ved Noregs musikkhøgskule, fått stilling som fylkesmusikar og nyleg vunne vokalklassen på Landskappleiken. Det er med andre ord tale om ein utøvar som har lukkast med å etablera seg som profesjonell folkesongar.

I motsetnad til mange kollegaer har Alander her ikkje valt å samarbeida med meir eller mindre improviserande instrumentalistar som gjerne har bakgrunn frå andre stilartar. Dei improvisatoriske delane på plata tek ho seg nemleg av sjølv, anten det er snakk om ordlause parti, ny tekst eller sitat frå eldre songar. Av og til er det gjort fleire opptak, slik at ho syng fleirstemt med seg sjølv.

Men det er dei tradisjonelle songane som dominerer – særleg salmane. Det er òg påfallande at mange av tekstane har gått ut av bruk i salmebøkene, men vert haldne ved like innan folkemusikkrørsla, til dømes den alvorstunge skriftemålssalmen «Jeg arme synder træde må».

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement