Eit poetisk livsprosjekt

Asbjørn Aarnes var aktiv som skribent frå 1950-talet og heilt til siste leveåret, som var 2013. Slike antologiar av tekstar frå eit liv kan stundom verka litt tilfeldig samanraska. Men det er ikkje tilfellet her.

Etter som ein les, fell bitane på plass. Det er snakk om eit heilt livsprosjekt, og dei ulike delane heng nøye saman. Det grunnleggjande prosjektet handlar om å forstå kva poesi er. Det gjer han eit ambisiøst forsøk på å skapa ei forståingsramme for i boka Det poetiske fenomen frå 1963. Som tittelen seier brukar han ei fenomenologisk tilnærming. Den har han dels tileigna seg frå fransk filosofi, som han kjende godt, og dels frå Emil Boyson, som var ein filosofisk velorientert poet. Aarnes plasserer dikt ein stad mellom tingen og språket om tingen; diktet er noko anna enn tingen det handlar om, men det kan heller ikkje skildrast berre lingvistisk. I mellomrommet mellom desse skaper det ein annan kvalitet, og ei anna vereform, der ord og tema smeltar saman. Når dette skjer, blir diktet, med hans eige uttrykk, «ugjensigelig», det kan ikkje omsetjast til andre typar språk.

Stadig utvikling

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare