Fengjer breitt, treffer hardt

Store glasbrot stikk ut av bordduken. Slanke og kvasse som knivar står dei klare til å spidde middagsgjestene. Tittelen på denne nådelause installasjonen er «Velkomen heim». Verket er så enkelt utført at det kunne blitt opplevd som ganske tamt om det var plassert i eit tradisjonelt museumslokale med kvite vegger. Men ikkje her det står no. Bjørlo laga verket særskilt for den ærverdige matstova i den tidlegare Apothekergaarden, teikna i 1807 av Hagbarth Schytte-Berg (1860–1944).

Dette er noko av det flotte som skjer når ein tek eldre bygg i bruk som utstillingsareal. Gjer ein det på rette måten, vil rommet – konteksten, om du vil – spele med og gi næring til verket. Og det er litt av ei ramme han har fått for verket sitt. Apothekergaarden er gjennomført i ein rikt ornamentert og påkosta jugendstil, inspirert av norsk mellomalder. Også møblane i denne matstova er teikna av arkitekten sjølv. Ser ein nærare på dei handskorne stolane, har dei silhuetten av ei ugle, eit symbol for visdom som går att fleire stader i huset.

Etter at Jugendstilsenteret flytta inn i Apothekergaarden i 2003, vart matstova pussa opp. Til vanleg har rommet eit bord dekt til eit festmåltid. I samband med denne store separatutstillinga Glas, jord, eld har Per Inge Bjørlo teke regien over middagen. Svinga lysestakar, roser og elegant forma stetteglas er erstatta med ein naken duk med glinande, utstikkande glasbrot. Det er lett å la seg dupere av det vakre rommet og oversjå dei dødelege, gjennomskinlege glasbrota. Bjørlo klarer såleis med eit enkelt grep å skape bilde av ei samkome som skulle vise seg å verte vond og vanskeleg.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare