Leiken kjærleik
Alle gode ting er faktisk tre, om du lurte på om trilogien til Dag Johan Haugerud held heilt til mål.
Andrea Bræin Hovig og Tayo Cittadella Jacobsen i rollene som Marianne og Tor, som møtest på Nesoddferja.
Foto: Arthaus
Drama
Regi: Dag Johan Haugerud
Kjærlighet
Med: Andrea Bræin Hovig, Tayo Cittadella Jacobsen, Lars Jacob Holm, Morten Svartveit
Premiere på kino 25. desember
To kollegaar, legen Marianne (Hovig) og sjukepleiaren Tor (Jacobsen), treffest tilfeldigvis på ferja til Nesodden og kjem i prat. Dei er begge utan partnar, men med sine eigne tankar om kjærleiken og kva dei gjer om han dukkar opp.
Så er det akkurat det han kanskje gjer, mens ferja og livet går sin gang.
Kjærleikens ferjereiser
Ein må vera relativt uinteressert i film om ein ikkje har fått med seg at regissør Dag Johan Haugerud har hatt heile tre filmar på kino i år. Sex kom i vår, Drømmer i haust, og no i jula kjem siste del av trilogien, Kjærlighet.
Eg er begeistra. Filmfotograf Cecilie Semec maktar gje dei tre filmane ulike uttrykk, samtidig som dei heng saman estetisk. Oslo ser både eksotisk og kjent ut på same tid, sett frå ferjeperspektiv, fjorden ser frisk og innbydande ut, og kanskje nettopp dette med vatnet og båten gjer at hovudstaden framstår som mindre jålete, meir ekte.
Tittelen siktar gjerne like mykje til kjærleiken filmskapar Haugerud har for byen, som til den kjøtlege jakta. Oslo og kjærleik med litt perspektiv er ei heldig blanding.
Genuint gode
Både Andrea Bræin Hovig og Tayo Cittadella Jacobsen har spelt i andre Haugerud-filmar, sistnemnde berre ei lita rolle i Barn. At han har fått større plass på lerretet, er velfortent. I rolla som den fridomselskande sjukepleiaren Tor slentrar han over ferja og sjukehusgolva, sjølvsikker og sårbar, som om han aldri hadde gjort noko anna.
Filmane til Haugerud er alltid realistiske, men med ei evne til å løfta fram det som i dei fleste sitt liv er meir ekstraordinært, om så berre små situasjonar eller møte mellom menneske. Dette gjer filmane hans underhaldande fyrst og fremst, og så har dei eit bodskap om omtanke som verkar oppriktig og ektefølt. Akkurat slik eg nok ein gong må seia høgt kor høgt eg set pris på filmane hans – nok ein gong, oppriktig og ektefølt.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er skribent, programskapar, kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Drama
Regi: Dag Johan Haugerud
Kjærlighet
Med: Andrea Bræin Hovig, Tayo Cittadella Jacobsen, Lars Jacob Holm, Morten Svartveit
Premiere på kino 25. desember
To kollegaar, legen Marianne (Hovig) og sjukepleiaren Tor (Jacobsen), treffest tilfeldigvis på ferja til Nesodden og kjem i prat. Dei er begge utan partnar, men med sine eigne tankar om kjærleiken og kva dei gjer om han dukkar opp.
Så er det akkurat det han kanskje gjer, mens ferja og livet går sin gang.
Kjærleikens ferjereiser
Ein må vera relativt uinteressert i film om ein ikkje har fått med seg at regissør Dag Johan Haugerud har hatt heile tre filmar på kino i år. Sex kom i vår, Drømmer i haust, og no i jula kjem siste del av trilogien, Kjærlighet.
Eg er begeistra. Filmfotograf Cecilie Semec maktar gje dei tre filmane ulike uttrykk, samtidig som dei heng saman estetisk. Oslo ser både eksotisk og kjent ut på same tid, sett frå ferjeperspektiv, fjorden ser frisk og innbydande ut, og kanskje nettopp dette med vatnet og båten gjer at hovudstaden framstår som mindre jålete, meir ekte.
Tittelen siktar gjerne like mykje til kjærleiken filmskapar Haugerud har for byen, som til den kjøtlege jakta. Oslo og kjærleik med litt perspektiv er ei heldig blanding.
Genuint gode
Både Andrea Bræin Hovig og Tayo Cittadella Jacobsen har spelt i andre Haugerud-filmar, sistnemnde berre ei lita rolle i Barn. At han har fått større plass på lerretet, er velfortent. I rolla som den fridomselskande sjukepleiaren Tor slentrar han over ferja og sjukehusgolva, sjølvsikker og sårbar, som om han aldri hadde gjort noko anna.
Filmane til Haugerud er alltid realistiske, men med ei evne til å løfta fram det som i dei fleste sitt liv er meir ekstraordinært, om så berre små situasjonar eller møte mellom menneske. Dette gjer filmane hans underhaldande fyrst og fremst, og så har dei eit bodskap om omtanke som verkar oppriktig og ektefølt. Akkurat slik eg nok ein gong må seia høgt kor høgt eg set pris på filmane hans – nok ein gong, oppriktig og ektefølt.
Brit Aksnes
Brit Aksnes er skribent, programskapar, kulturarbeidar og fast filmmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Papiravisa