«For eit oppkome av fikse idear! Eg diggar alt som kjem ramlande.»

Knallgod dårleg idé

Johanna Pyykkö har teke eit høgst vellukka steg frå kort til lang.

Attenårige Ebba (Krohn) jobbar som vaskehjelp og bur i kjellaren til eit velståande par utanfor Oslo. Utanfor hamneområdet etter jobb finn ho ein forslått mann (Vladimirov) liggande på fortauet. Har har tydeleg mista hukommelsen. Kva er betre enn å ta han med seg heim og lata som han er kjærasten hennar?

Stakkar

Alt frå fyrste scene etablerer Ebba seg som kjipt misunneleg, der ho knabbar småsaker frå ei bursdagsfeiring i ein av kontorbygningane ho vaskar i. Det fortset opp i villaen som ho no skal passa på for sommaren, der ho ser bort mot ungdommane som har heimefest hos naboen – ei klam misunning som dei fleste kan ha kjent på, men som er så utiltalande observert at ingen vil vedkjenna seg det.

Ebba kjem frå fattigare kår sjølv, med oppvekst i blokk, hardtarbeidande mor og ei syster med Downs som ho ofte må ta seg av, utvilsamt eit slags klasseskilje frå nabolaget ho no bur i og gjerne vil høyra til.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare