Bok
Gull i kvite skogar
Historia om korleis Noreg vart verdas beste langrennsnasjon, er imponerande god.
Lars Backe Madsen har skrive litt av ei forteljing om langrennsporten.
Foto: Gyldendal
Det er litt av ei forteljing journalist Lars Backe Madsen har skrapa i hop i Gullracet. Boka, som byrjar med det elendige Calgary-OL-et i 1988 og går heilt fram til Johaugs dopingdom i år, kartlegg eit titals sentrale personar som stod bak ei av dei største snuoperasjonane i norsk idrett nokon gong. Og kampen om medaljane kosta uhorveleg mange pengar. Madsen set utviklinga av langrennssporten inn i ein kontekst prega av økonomi, idrettsforsking, klasseperspektiv og idretts- og næringspolitikk. Vi får fylgje eit langrennsmiljø utvikle seg frå ein kvardag der mykje var tilfeldig, til ei intens profesjonalisering av sporten på alle plan, og det på få år. Forfattaren tek oss med på den grådige sponsorjakta og den galopperande lønsutviklinga. Han fortel om spesialiseringa av langrennssporten gjennom fysiologiske testar, treningsvitskap og treningsmedisin, og om optimaliseringa av skisolane med diamantslip og lasermikroskop i så mykje som sju år før dei store meisterskapa.
Interessante analysar
Tida då langrennarane lukta granbar, er over. No siv fluordampen ut frå smørjebua. Han skildrar maktkampen i kulissane for å få eitt OL og to VM til norsk jord. Og alt ser ikkje like pent ut: Madsen dokumenterer at den ukritiske bruken av astmamedisin, sjølv på friske utøvarar, kan sporast tilbake til 1980-åra. Vi får fylgje dei store heltane Dæhlie og Ulvang frå dei berre var store skiløparar til dei endar opp som suksessfulle forretningsmenn. Særleg interessant er skildringa av dei mange stridane mellom Skiforeningen, Skiforbundet og Olympiatoppen, ikkje minst informasjonen om bakmennene i den tradisjonsrike og mytiske skiklubben Ull, dei som frå ei hytte i Voksenåsen diskret har påverka langrennssporten sidan oppstarten i 1883. Madsen får analysert dei tette banda mellom langrennssporten og det breie laget av folket heilt sidan slutten av 1870-talet. Interessant er òg analysane av Dæhlie og Ulvang. Forfattaren syner at òg desse to nasjonale heltane opererte som driftige forretningsmenn og sjølvmedvitne sponsorobjekt, slik Northug har vore skulda for i nyare tid. Det var berre ikkje så synleg den gongen.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
