Improvisasjon for alle pengane

I 1977 skipa Vossa Jazz til konsert med Jon Eberson, Arild Andersen og nemnde Spike Wells på trommer. 47 år seinare og i ein alder av 78 år held han koken. Imponerande! Wells har hatt ein fascinerande karriere.

Han er utdanna prest og jurist, og har berre i ein kort periode livnært seg som musikar. Det gjorde han i ei handfull år då han var med i kvartetten til den engelske tenorsaksofonisten Tubby Hayes. Saman med bassisten Ron Mathewson utgjorde Wells kanskje den sterkaste rytmeseksjonen i engelsk jazz nokosinne.

Her deler Wells rampe­ljoset likeleg med ungdomen i bandet, den irske saksofonisten Stone-Lonergan og bassisten Myer. Sistnemnde plasserer seg både aldersmessig og musikalsk midt imellom. Myer har i grunnen litt same rolle som Gary Peacock i Jarrett-trioen. Stone-Lonegan er naturlegvis den sentrale solisten, og Wells kombinerer det rytmiske grunnarbeidet med dynamisk spel og særs mange og velformulerte kommentarar til saksofonspelet.

Trioen har fått namn etter ein Dewey Redman-komposisjon som er å finna på debutplata frå 2020. I presseskrivet viser dei til inspirasjon frå store delar av jazzsoga, men på The Hold Up er kanskje Sonny Rollins og Joe Henderson dei tydelegaste.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare