Bok
Levande naturmytologi
Solplomme er ei metapoetisk forteljing der natur- og industrihistorie, saman med familiemytologi, blir mobiliserte som klangbotn for musikken og tekstene.
Det blir sagt at lyrikken har røtene sine i magien: Messande song opnar døra til åndeverda. I verket Solplomme av Anna Kleiva og Vilde Tuv blir lesaren teken med på ei nyheidensk jonsokfeiring. Dikta syng antifonalt i ei åndepåkallande lovprising av naturens grøderikdom der menneska ser gapande inn i sola for å oppnå ekstase.
Jonsokfeiringa minner her om ein naturtilbedande heksesabbat, i kontrast til drifta mot erobring: Mannlege tindeklivarar la «grunnlaget for den moderne måten å tenke fjell på. Toppar å nå, ikkje frykte». Jonsokrituala, derimot, minner om at naturen er både livgjevar og bringar av farefylte grenseoverskridingar. Dette er innvarsla alt med omslaget, eit måleri av kunstnaren Shagha Ariannia som skildrar feminine, nakne figurar, og som kan skapa assosiasjonar til Matisses «La Danse». I utflytande strekar smeltar så å seia personane og omverda saman.
Rituala tekstene skildrar, tek det himmelske ned til menneskeverda: «sola på himmelen ei hand/ eit klaps på kinnet sola elskar deg, baby». Vekslinga mellom det høgstemde og anglofon populærkulturdiksjon strekar under at fortida lever i notida, og at ulike erfaringar saman formar oss som vesen i verda.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
