Kåra til beste hardingfelespelar
Per Anders Buen Garnås vann hardingfele klasse A for femte gong.
Per Anders Buen Garnås på scena under Landskappleiken i Lom.
Foto: Anders Lillebo
Blant dei 39 klassene det blir tevla i under Landskappleiken, blir hardingfele klasse A rekna som den mest fornemme. Hardingfela er sjølve nasjonalinstrumentet. Ein spesiell heider går difor til den som dommarane meiner handterer dette instrumentet best.
Som tidlegare år vart konkurransen i toppen tett. Per Anders Buen Garnås frå Spelemannslaget Bøheringen blei lønt med 92 poeng av dommarane. Hakk i hæl fylgde Lars Ingar Meyer Fjeld frå Spelemannslaget Vårlengt i Grenland og deretter Erlend Apneseth frå Indre Sunnfjord Spelemannslag. Ottar Kåsa frå Falkeriset Spelemannslag i Rauland i Telemark kom på fjerdeplassen.
Per Anders Buen Garnås spelte dei to slåttene «Hellosen» og «Morten Sålebindar». Dette er to etter måten krevjande slåtter med stor tonerikdom. Det er naturleg å tru at dommarane lønte Garnås for at han framfører slåttane på ein tradisjonssikker og roleg måte. Samstundes evna han å leggja inn små improvisasjonar der ein får inn nokre uventa tonar, men også det heilt i samsvar med tradisjonen.
Større kjennarar av hardingfelespelet enn forfattaren av desse linene seier at det knapt er nokon annan nålevande spelemann i Noreg som har eit så sikkert grep om hardingfela, og som kan framføra desse etter måten vanskelege slåttane på ein så suveren måte.
Det er i år femte gongen Per Anders Buen Garnås går av med sigeren i klasse A hardingfele, noko som tyder at han kan reknast blant dei aller største hardingfeleutøvarane dei siste 100 åra.
Under tevlinga sist laurdag var det nok mange som hadde tippa Ottar Kåsa som vinnar. Den andre slåtten han spela, «Markensmondagen» etter Lars Fykerud, vart framført så suverent og med så stort driv at folk i salen blei både begeistra og rørte. Jubelen stod i taket då Kåsa drog den siste tonen. Ottar Kåsa, som har vunne klasse A fire gonger tidlegare, fekk av dommarane likevel berre 88 poeng, fire poeng bak vinnaren Garnås. Igjen er det vanskeleg å vita kva dommarane legg mest vekt på, og det er langt ifrå alltid at dommarane gjev flest poeng til den som får den lengste applausen.
Bak Ottar Kåsa fylgde på lista Helga Myr frå Ål Spel- og Dansarlag og Jan Beitohaugen Granli frå Øystre Slidre Spel- og Dansarlag. I alt var det 16 spelemenn og -kvinner som tok del i A-klassa i år.
Halvor Tjønn
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Blant dei 39 klassene det blir tevla i under Landskappleiken, blir hardingfele klasse A rekna som den mest fornemme. Hardingfela er sjølve nasjonalinstrumentet. Ein spesiell heider går difor til den som dommarane meiner handterer dette instrumentet best.
Som tidlegare år vart konkurransen i toppen tett. Per Anders Buen Garnås frå Spelemannslaget Bøheringen blei lønt med 92 poeng av dommarane. Hakk i hæl fylgde Lars Ingar Meyer Fjeld frå Spelemannslaget Vårlengt i Grenland og deretter Erlend Apneseth frå Indre Sunnfjord Spelemannslag. Ottar Kåsa frå Falkeriset Spelemannslag i Rauland i Telemark kom på fjerdeplassen.
Per Anders Buen Garnås spelte dei to slåttene «Hellosen» og «Morten Sålebindar». Dette er to etter måten krevjande slåtter med stor tonerikdom. Det er naturleg å tru at dommarane lønte Garnås for at han framfører slåttane på ein tradisjonssikker og roleg måte. Samstundes evna han å leggja inn små improvisasjonar der ein får inn nokre uventa tonar, men også det heilt i samsvar med tradisjonen.
Større kjennarar av hardingfelespelet enn forfattaren av desse linene seier at det knapt er nokon annan nålevande spelemann i Noreg som har eit så sikkert grep om hardingfela, og som kan framføra desse etter måten vanskelege slåttane på ein så suveren måte.
Det er i år femte gongen Per Anders Buen Garnås går av med sigeren i klasse A hardingfele, noko som tyder at han kan reknast blant dei aller største hardingfeleutøvarane dei siste 100 åra.
Under tevlinga sist laurdag var det nok mange som hadde tippa Ottar Kåsa som vinnar. Den andre slåtten han spela, «Markensmondagen» etter Lars Fykerud, vart framført så suverent og med så stort driv at folk i salen blei både begeistra og rørte. Jubelen stod i taket då Kåsa drog den siste tonen. Ottar Kåsa, som har vunne klasse A fire gonger tidlegare, fekk av dommarane likevel berre 88 poeng, fire poeng bak vinnaren Garnås. Igjen er det vanskeleg å vita kva dommarane legg mest vekt på, og det er langt ifrå alltid at dommarane gjev flest poeng til den som får den lengste applausen.
Bak Ottar Kåsa fylgde på lista Helga Myr frå Ål Spel- og Dansarlag og Jan Beitohaugen Granli frå Øystre Slidre Spel- og Dansarlag. I alt var det 16 spelemenn og -kvinner som tok del i A-klassa i år.
Halvor Tjønn
Fleire artiklar
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.
Gassleidningar i Moldova. Landet risikerer ei energikrise til neste år.
Foto: Aurel Obreja / AP / NTB
Moldova i skvis
Frå 1. januar kjem det ikkje meir gass til Europa gjennom Ukraina. Det kan bli alvorleg for energitryggleiken i Moldova.
Stoltenberg I-regjeringa på Slottsplassen. Dåverande statsminister Jens Stoltenberg og utanriksminister Thorbjørn Jagland står fremst.
Foto: Jarl Fr. Erichsen / NTB
Venstrepopulisme på norsk – en refleksjon
«Ved markedsrettingen og privatisering ga venstresiden delvis fra seg det som hadde vært dens kjennemerke, nemlig å mobilisere staten til fordel for folk flest.»
I november 2017 besøkte president Donald Trump kollegaen Xi Jinping i Beijing. Same året tok handelskrigen mellom USA og Kina til.
Foto: Damir Sagolj / Reuters / NTB
Det som kjem etter globaliseringa
35 år etter at Berlinmuren fall og liberalismen såg ut til å ha vunne, reiser tollmurane seg i verda.
Gatekunsten på denne muren i Kyiv er basert på kunsten til Marija Prymatsjenko, som ukrainarane no omfamnar.
Foto via Wikimedia Commons
Naiv kunst og nøktern røyndom
Dei naivistiske dyrefigurane til Marija Prymatsjenko har blitt viktige for gjennomsnittsukrainaren, som kjempar vidare i trua på mirakel.