Kristin Asbjørnsen på norsk
Dei spenstige og strokne arrangementa går aldri i vegen for tekstane.
Kristin Asbjørnsen har skrive fram songane ved pianoet sitt.
Foto: Hans Fredrik Asbjørnsen
Jazz / Verdsmusikk
Kristin Asbjørnsen:
Hjemveier
Kristin Asbjørnsen, vokal og piano; Olav Torget, ymse gitarar og bass; Eivind Aarset, gitar, bass og elektronikk; Anders Engen, perkusjon, piano, synth, dobro og vokal; Suntou Susso, kora og vokal; Monica Ifejilika, vokal. Kirkelig Kulturverksted
Alle reiser er ein omveg heim, den kjende boktittelen av Herbjørn Sørebø frå 1974, kan stå som ein undertittel på Kristin Asbjørnsens nye plate, den første utgjevinga med norske tekstar frå hennar side.
Heilt sidan den kritikarroste Wayfaring Stranger – A Spiritual Songbook (2006) har Asbjørnsen utvikla eit musikalsk uttrykk med røter i gospeltradisjonen, men også påverka av vestafrikansk mandinka. Ho har oftast hatt med seg folk som trakterer eit rikt utval strengeinstrument. Olav Torget har vore ein trufast musikalsk følgjesvein.
Med Hjemveier har Asbjørnsen teke (eit førebels?) farvel med gospeltradisjonen og erstatta det med eit moderne vise/pop-uttrykk ispedd jazz og musikk frå Vest-Afrika.
Det pulserande, strengebaserte er framleis ein berebjelke i det musikalske reisverket, men plata opnar og sluttar med røysta til Asbjørnsen til eige pianoakkompagnement. Vokaluttrykket og arrangementa gjev tekstane god plass, og slik sett blir tekstane som berande element forsterka.
Dei konkrete, sentrallyriske tekstane toler presset. Den stramme musikalske regien opnar ikkje for noko improvisatorisk frislepp, men bandet serverer mange utsøkte detaljar i dei skreddarsydde arrangementa. Kristin Asbjørnsen på norsk er svært vellukka.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz / Verdsmusikk
Kristin Asbjørnsen:
Hjemveier
Kristin Asbjørnsen, vokal og piano; Olav Torget, ymse gitarar og bass; Eivind Aarset, gitar, bass og elektronikk; Anders Engen, perkusjon, piano, synth, dobro og vokal; Suntou Susso, kora og vokal; Monica Ifejilika, vokal. Kirkelig Kulturverksted
Alle reiser er ein omveg heim, den kjende boktittelen av Herbjørn Sørebø frå 1974, kan stå som ein undertittel på Kristin Asbjørnsens nye plate, den første utgjevinga med norske tekstar frå hennar side.
Heilt sidan den kritikarroste Wayfaring Stranger – A Spiritual Songbook (2006) har Asbjørnsen utvikla eit musikalsk uttrykk med røter i gospeltradisjonen, men også påverka av vestafrikansk mandinka. Ho har oftast hatt med seg folk som trakterer eit rikt utval strengeinstrument. Olav Torget har vore ein trufast musikalsk følgjesvein.
Med Hjemveier har Asbjørnsen teke (eit førebels?) farvel med gospeltradisjonen og erstatta det med eit moderne vise/pop-uttrykk ispedd jazz og musikk frå Vest-Afrika.
Det pulserande, strengebaserte er framleis ein berebjelke i det musikalske reisverket, men plata opnar og sluttar med røysta til Asbjørnsen til eige pianoakkompagnement. Vokaluttrykket og arrangementa gjev tekstane god plass, og slik sett blir tekstane som berande element forsterka.
Dei konkrete, sentrallyriske tekstane toler presset. Den stramme musikalske regien opnar ikkje for noko improvisatorisk frislepp, men bandet serverer mange utsøkte detaljar i dei skreddarsydde arrangementa. Kristin Asbjørnsen på norsk er svært vellukka.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er frilans journalist og fast jazzmeldar i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Han heitte John Guillot, men skifta namn til Johnnie Allan og blei pub- rockar.
Arkivet: For tida framstår ikkje USA som det lova landet, men hausten for 50 år sidan var Elvis Presley på hitlistene i USA og England med «Promised Land»
Mogleg trasé for jarnbane mellom Narvik eller Bjørnfjell til Tromsø.
«Tanken om å realisera tog til Tromsø gjennom Sverige er på ingen måte ny.»
Daniel Sommer, Johannes Lundberg og Arve Henriksen.
Foto: Kristin Lidell
Fint nordisk samarbeid
Her er det ikkje spor av langhalm.
Polakkane er skumle bridgespelarar. Her frå avslutningsseremonien under World Bridge Games i Buenos Aires nyleg.
Foto: Poli Zolto / World Bridge Federation
Dąbrowskis masurka
For to veker sidan vann Polen gull i det som uformelt blir kalla bridgens olympiade, i Buenos Aires.
Snart heime: Denne gjengen er klar for å kome heim – fulle av feittsyrer dei har sikra seg i fjellet.
Foto: Siri Helle
Geografisk heimehøyrande lam
Problema oppstår med papirarbeid og pellets.