Pastoralt

David Friedemann Strunck er fyrsteoboist i Oslo-Filharmonien. Den nye plata hans, Lokk. Pastoral Music for Oboe, er eit typisk temaalbum der utvalde stykke av ei mengd komponistar bind programmet saman. Fellesnemnaren her er det landlege og folkelege, og naturen sjølv.

«Pastoralen» som musikkform har røter attende til hyrdingspela i renessansen. Gjennom den italienske barokkoperaen blei det særmerkte musikalske pastoraluttrykket utkrystallisert, med idyllisk-fredfulle stemningar, ofte i voggande tredelt takt, der fløyta og særleg oboen fungerer som musikalsk attributt.

Stølssafari 

Pastor tyder «gjetar» på latin. I Noreg har me jo vår særeigne form for gjetarmusikk, «lokk», som kjem frå kvardagslivet på garden eller stølen. I nasjonalromantikken kom lokken inn i kunstmusikken, særleg gjennom Edvard Grieg. 

Fem slike lokkar av og med Strunck er spreidde utover albumet, dette i form av miniatyrar for obo solo med titlar som «Lokk etter Grieg» og «Lokk etter Gjendines bådnlåt». Sidan dei større stykka på plata er temmeleg ulike, fungerer minilokkane fint som små mellomretter, lydlege sorbear som reinskar øyro.

Særmerkt ved Hirtenlied (Gjetarsong) av tyske Julius Röntgen (1855–1932) er den markante vekslinga mellom obo solo og strykarar, der obomelodien synest å vera inspirert av norske lokkar. Röntgen var då også ein nær ven av Grieg, og saman drog dei på «stølssafariar» gjennom den norske fjellheimen for å oppleva norsk folkemusikk.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare