Sjarmerande tilstandar

Det er tøffe tider i venegjengen i Södra Ryd. I ein brått oppstått slåstkamp stikk Food/Fuad (Khoshaba) av med halen mellom beina og lèt gjengleiar og kompis Salle (Hannar) ta støyten. For at han skal få innpass igjen, lyt han gjennomføra tolv oppgåver. Og då snakkar me ikkje om hyggelege oppgåver, sjølvsagt.

Knall

Det skal litt til å oppsummera 12 bragder utan at det høyrest ut som ein deprimerande film om svenske tilstandar, integreringsproblem og rotlause unge menn. Heldigvis skal det lite til å gjera den forventninga til skamme. Alt frå starten eksploderer det av frekk humor, sprelsk klypping, perfekt lydspor og ein bad guy som ein berre må elska.

Salle har alle kvalitetar til ein som fører an i dækelskapen – kjapp i replikken, kort i lunta, lojal mot dei han likar, nådelaus mot dei han legg for hat. At det er han som er forteljarstemma, er eit nydeleg sjakktrekk, for det er Food me faktisk følgjer. Feige, tufsete Food som det ikkje er heilt lett å skjøna kvifor får vera med i gjengen, men alle gjengar har ein Food – ein dei kan hersa med, utnytta, som sjølvsagt har ei knalltøff, pen storesyster som har moka vegen for veslebror.

Eg ler

Ein av yndlingsfilmane mine frå då eg var omtrent på alder med karakterane i 12 bragder, var Kevin Smith-klassikaren Clerks (1994), denne svartkvite perla med eit ruskete persongalleri av halvkriminelle, heilsjarmerande ungdomar på ein storkiosk i Forstads-USA.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare