Storm på overflata

Då mor Elin (Torp) kjem fram til elva, står storesyster Storm (Jørgensen) ved vasskanten, og veslebror Ulrik er vekke. Har Storm dytta Ulrik, eller var det eit uhell?

Dilemmaa

Det er ein lågmælt film regissør Erika Calmeyer og manusforfattar Johan Fasting har landa på, trass i eit aldeles forferdeleg dramatisk dilemma. Tanken på at barn kan drepa barn, er så ubehageleg at dei færraste vil innom temaet om ein kan sleppa. Tillit vert ei skjør sak som fort kan snu til mistillit.

Kor alvorleg skal ein ta barns skuldingar om at noko gale har skjedd? Kva om skuldingane vert retta mot ditt eige barn? Eller mot deg sjølv? Av ditt eige barn? Å seia at filmskaparane har teke for seg eitt dilemma stemmer jo forresten ikkje – der det finst éin veps, finst fleire, så kvifor ikkje stikka heile handa inn i vepsebolet for å sjå kva som skjer? Det gjer dei, men utan skrik og skrål, sjølv om nokre stikk ikkje er til å unngå.

Konfliktane

Storm får meg til å tenka på to svære mediesaker der barn vart utpeikte som gjerningspersonar, Silje-saka i Trondheim i 1994 og Kevin-saka i Arvika i 1998. Så forferdeleg det enn må vera å mista eit barn, kan det hevdast at å sitta att som ein familie med barn stempla som mordarar, er minst like hardt.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare