Stri straum av elende
På Munchmuseet har Vanessa Baird dekt fleire store rom frå golv til tak med konfronterande skildringar av grenselaus liding. Det er ikkje akkurat ein sjarmoffensiv.
I det første rommet finn me groteske scener frå ein tilsynelatande velmøblert heim. Det er ingen stad å gøyme seg. Tid og rom flyt fritt. Kven er dette sine mareritt, kven er det sine minner? Her er mange parallellar til Bairds eige liv, og scenene nærmast dampar av sinne og avmakt, kombinert med forsøk på å samle alle til eit hyggeleg måltid.
I dei over 500 verka er det mange skikkelsar som går igjen, blant andre ei kvinne i blå, pertentleg blondekjole. I eitt verk får ho halsen skoren over, i det neste dinglar ho frå eit reip i taket. Tidvis har ho lyse lokkar og liknar Alice i Eventyrland, tidvis liknar ho Baird sjølv. Barn er ikkje skåna for noko i dette universet. Dei stirar sjokkerte på brutaliteten eller ligg sjølv delvis avkledde med avrivne lemmer. Det er ikkje rart at både publikum og journalistar leitar etter samanhengen mellom det vanvitige Baird framstiller, og hennar eige liv.
Lamslått
Grensene mellom stova, kjøkenet og redselsfulle scener frå verda flyt i hop når ein går vidare innover utstillinga. Side om side heng papirrullar med alt frå Svampebob med pillebrett strødde rundt seg, til kvinna i blå kjole som her sit lamslått med tomme augehòler ved sjøkanten medan redningsvestar og lik flyt forbi. Her druknar flyktningar i Middelhavet, her er krigen i Ukraina, og her virvlar kroppsdelar rundt i støvet ein stad i Gaza.
Kaoset som treffer oss, ligg i sjølve blandinga av det som skjer nært og langt ifrå oss, i ei bok, på ein TV-skjerm, i eventyr og draumar, eller i angstprega førestillingar. Baird ser ingen grunn til å gjere forskjell. Her er total mangel på filtrering, hierarki og avstand, og her er heller ingen moralsk peikefinger.
Andre verk sirklar nærmare rundt kunstnaren, i ei mengd sjølvportrett der Baird forvrenger og øydelegg sitt eige andlet. Ho ser ut til å utforske det motsette av fasaden andre jobbar hardt for, og nøyer seg ikkje med det å «vere seg sjølv», men jobbar vidare i motsett retning. Kva tid mistar ein seg sjølv om alt raknar?
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
