Tannlaus vampyr

Spenn fast setebeltet og innstill deg på ein metaserie om ein metafilm om ein stumfilm frå 1916! Mira (Vikander) skal spela rolla som Irma Vep i ei nyinnspeling av filmserien Les Vampires, som det også vart laga ein ny versjon av i 1996 med same regissør, René Vidal (Macaigne). Ein haug med primadonnaer i staben og ein mildt sagt ustabil regissør skapar forviklingar så det held.

Det er uråd å snakka om Irma Vep utan å koma innom originalen med same tittel. Ikkje berre er handlinga, komplikasjonane og frustrasjonane dei same (kort sagt: livet i filmbransjen er langt frå glamorøst), men det blir vist til filmen både med klipp og med besøk av tittelrollefiguren frå 1996-versjonen, berre spela av Vivian Wu, ikkje Maggie Cheung.

Stormannsgalen

Snedig og forvirrande, det kan eg lova, og på same måte som originalen er herleg nittitals, er nyinnspelinga særs tjuetjuetals i stilen. Det mest påfallande er at om det verka smalt å laga ein film på halvannan time om Les Vampires i 1996, så er det lov å laga ein serie på åtte timar om nøyaktig det same i 2022.

Eg reknar med at René Vidal nok ein gong skal førestilla den verkelege regissøren Olivier Assayas, og då må eg rekna med ein heil del, gitt. Ikkje minst må eg gje han kudos for å ha mykje sjølvironi, for du skal leita lenge etter ein meir prototyp galen kunstnarkarakter enn denne.

Han gjer narr av dei seksuelle fantasiane til regissøren, men er ikkje Irma Vep Assayas’ kontinuerlege fantasi? Han blir stadig eldre, men hovuddamene hans held seg unge og vakre, og i motsetning til Irma Vep frå 1916 er dei syltynne og uttrykkslause.

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare