Takk for at du vil dele artikkelen

Den du deler artikkelen med, kan lese og eventuelt lytte til heile artikkelen.
Det gjer vi for at fleire skal oppdage DAG OG TID.

Namnet ditt vert synleg for alle du deler artikkelen med.

Musikk

Florence

Juanita Stein har laga «ein ode til Amerikas mørke hjarte».

Kvar veke les vi inn utvalde artiklar, som abonnentane våre kan lytte til.
Lytt til artikkelen
2657
20170811
2657
20170811

Rock

Juanita
Stein:

America

Nude/Border

Du har nok sett kvinna i fotografiet før, men veit kanskje ikkje at namnet hennar var Florence Owens Thompson (1903–1983)?

No har ho fått sin eigen song, ho og det ikoniske biletet Dorothea Lange (1895–1965) tok av henne i 1936, «Migrant Mother». «Florence», opningssporet på Juanita Steins fine, nye album America, står fram som ein mangetydig hyllest til kvinna som kjempa for å fø borna sine, fotografen som dokumenterte kampen, og kvinner verda over som møter uoverstigelege utfordringar i vår eiga tid.

Immigrasjonspolitikk

Vel 80 år etter at Lange fanga armoda i «dei harde trettiåra» i eit bilete av ein fortvila, innbiten erteplukkar, manglar det verken på fattige eller fordrivne menneske, heller ikkje i USA. Det er ikkje mange vekene sidan The New Yorker rapporterte om konsekvensane av Trumps feilslegne immigrasjonspolitikk, som ifølgje retorikken skal ramme kriminelle, gjengar og dopseljarar, men som i realiteten øydelegg livet til mange kvinner som ikkje passar i nokon av desse kategoriane, mellom dei fire mødrer reporter Sarah Stillman fortel om i «The Mothers Being Deported By Trump».

Juanita Steins album nærmar seg på ulike vis variantar av den tynnslitne, men enno mektige, førestillinga om «den amerikanske draumen». America er likevel ikkje først og fremst er eit prosjekt drive fram av sosialt samvit, men snarare av ei interesse for «det amerikanske» som kunstnarleg motiv. I eit presseskriv fortel Stein at ho ville lage «ein ode til Amerikas mørke hjarte».

Høg kvalitet

Ikkje ulikt Haley Fohrs Jackie Lynn-plate frå ifjor, men mindre estetisk radikalt, brukar Stein det amerikanske landskapet, slik vi kjenner det frå kunsten og populærkulturen, til å lage eit knippe nye stemningar og forteljingar. «I’ll Cry» kunne ha passa godt inn i verda vi ofte møter i filmografien til Twin Peaks-aktuelle David Lynch. På fengjande «Someone Else’s Dime» minner Stein meg om Kathleen Edwards (ein artist det har vore stille frå altfor lenge). «Not Paradise» byr på ein elegant referanse til Cohens låt «Paper Thin Hotel» (1977).

Juanita Stein vil vere kjend for somme frå bandet Howling Bells, og mellom musikarane på America finn vi til dømes Gus Seyffert, sist høyrt på Roger Waters’ plate av året, og tidlegare kjend frå samarbeid med mellom andre Beck og Ryan Adams. Seyffert har også produsert plata. Handverket er av høg kvalitet, både musikalsk og lyrisk. America er knapt nyskapande, men eit stilsikkert, elegant sjangeralbum har det vorte.

Øyvind Vågnes

Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.

Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.


Eller kjøp eit anna abonnement

Rock

Juanita
Stein:

America

Nude/Border

Du har nok sett kvinna i fotografiet før, men veit kanskje ikkje at namnet hennar var Florence Owens Thompson (1903–1983)?

No har ho fått sin eigen song, ho og det ikoniske biletet Dorothea Lange (1895–1965) tok av henne i 1936, «Migrant Mother». «Florence», opningssporet på Juanita Steins fine, nye album America, står fram som ein mangetydig hyllest til kvinna som kjempa for å fø borna sine, fotografen som dokumenterte kampen, og kvinner verda over som møter uoverstigelege utfordringar i vår eiga tid.

Immigrasjonspolitikk

Vel 80 år etter at Lange fanga armoda i «dei harde trettiåra» i eit bilete av ein fortvila, innbiten erteplukkar, manglar det verken på fattige eller fordrivne menneske, heller ikkje i USA. Det er ikkje mange vekene sidan The New Yorker rapporterte om konsekvensane av Trumps feilslegne immigrasjonspolitikk, som ifølgje retorikken skal ramme kriminelle, gjengar og dopseljarar, men som i realiteten øydelegg livet til mange kvinner som ikkje passar i nokon av desse kategoriane, mellom dei fire mødrer reporter Sarah Stillman fortel om i «The Mothers Being Deported By Trump».

Juanita Steins album nærmar seg på ulike vis variantar av den tynnslitne, men enno mektige, førestillinga om «den amerikanske draumen». America er likevel ikkje først og fremst er eit prosjekt drive fram av sosialt samvit, men snarare av ei interesse for «det amerikanske» som kunstnarleg motiv. I eit presseskriv fortel Stein at ho ville lage «ein ode til Amerikas mørke hjarte».

Høg kvalitet

Ikkje ulikt Haley Fohrs Jackie Lynn-plate frå ifjor, men mindre estetisk radikalt, brukar Stein det amerikanske landskapet, slik vi kjenner det frå kunsten og populærkulturen, til å lage eit knippe nye stemningar og forteljingar. «I’ll Cry» kunne ha passa godt inn i verda vi ofte møter i filmografien til Twin Peaks-aktuelle David Lynch. På fengjande «Someone Else’s Dime» minner Stein meg om Kathleen Edwards (ein artist det har vore stille frå altfor lenge). «Not Paradise» byr på ein elegant referanse til Cohens låt «Paper Thin Hotel» (1977).

Juanita Stein vil vere kjend for somme frå bandet Howling Bells, og mellom musikarane på America finn vi til dømes Gus Seyffert, sist høyrt på Roger Waters’ plate av året, og tidlegare kjend frå samarbeid med mellom andre Beck og Ryan Adams. Seyffert har også produsert plata. Handverket er av høg kvalitet, både musikalsk og lyrisk. America er knapt nyskapande, men eit stilsikkert, elegant sjangeralbum har det vorte.

Øyvind Vågnes

Øyvind Vågnes er forfattar og fast musikkskribent i Dag og Tid.

Emneknaggar

Fleire artiklar

Henry «Tippen» Johanson reddar i kampen mot Tyskland i OL i Berlin i 1936. Då det var 2‒0 til Noreg, gjekk Hitler og følgjet hans.

Henry «Tippen» Johanson reddar i kampen mot Tyskland i OL i Berlin i 1936. Då det var 2‒0 til Noreg, gjekk Hitler og følgjet hans.

Foto: arkiv / NTB

BokMeldingar

Året 1936 bak nyhenda

Ingen medvitne nordmenn tvilte på storkrig.

Aage G.Sivertsen
Henry «Tippen» Johanson reddar i kampen mot Tyskland i OL i Berlin i 1936. Då det var 2‒0 til Noreg, gjekk Hitler og følgjet hans.

Henry «Tippen» Johanson reddar i kampen mot Tyskland i OL i Berlin i 1936. Då det var 2‒0 til Noreg, gjekk Hitler og følgjet hans.

Foto: arkiv / NTB

BokMeldingar

Året 1936 bak nyhenda

Ingen medvitne nordmenn tvilte på storkrig.

Aage G.Sivertsen

Teikning: May Linn Clement

Feature

Flyplassblues

Ingen stad kjenner eg meg så trygg som på ein flyplass.

May Linn Clement

Teikning: May Linn Clement

Feature

Flyplassblues

Ingen stad kjenner eg meg så trygg som på ein flyplass.

May Linn Clement

les DAG OG TID.
Vil du òg prøve?

Her kan du prøve vekeavisa DAG OG TID gratis i tre veker.
Prøveperioden stoppar av seg sjølv.

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Komplett

Papiravisa
Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis

Digital

Digital utgåve av papiravisa
Digitale artiklar
Digitalt arkiv
Lydavis