Fuglar, trafikk og musikk
Vilde & Inga dreg omgjevnadene inn i lydbiletet.
Vilde Sandve Alnæs og Inga Margrethe Aas har vore i studio, i skogen og i byen.
Pressefoto
Tidlegare i haust skreiv eg om Sherrifs of Nothingness’ plate, som var innspelt med lyden av ein peiseld som akkompagnement til dei minimalistiske lydane frå fele og bratsj.
Også på denne doble CD-en med improvisert musikk for fiolin og kontrabass er det fokus på korleis omgjevnadene kan nyttast aktivt for å prega det musikalske resultatet. Vilde og Inga er ikkje dei første som spelar inn plate i Emanuel Vigelands mausoleum, som har ekstrem etterklang. Såleis er ikkje dette nokon original idé, men ei stadfesting av korleis dette unike lokalet i seg sjølv verkar som eit instrument. Nokre av spora er spelte inn i eit vanleg studio, og her er det detaljerte næropptak av alternative speleteknikkar som dominerer.
Men det er utandørsopptaka som er mest spanande: Opptaka frå Spikertjern er dominerte av fuglelydar frå den stille skogen, og instrumentalistane er varsame i uttrykket. Dei smyg seg nesten umerkeleg inn og ut av fuglesongen og det stille suset frå skogen. Også opptaka frå Oslo sentrum er spanande, der trafikklydar, som vanlegvis vert opplevd som noko negativt, vert estetiserte i denne konteksten. Og skogens småfuglar er her erstatta med måkeskrik.
Den amerikanske komponisten John Cage (1912–1992) har vore ein pioner når det gjeld å ta lyd frå ikkje-instrument på alvor som estetiske objekt. Dette inkluderer stilla, som kanskje ikkje finst: Me er alltid omgjevne av lyd, og til og med kroppen vår produserer lydar utan at me gjer noko aktivt for at det skal skje.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
