Minimalisme ved peisen
Kari Rønnekleiv og Ole Henrik Moe har spelt inn plate framfor ein hyttepeis.
Ole Henrik Moe og Kari Rønnekleiv blandar samtidsmusikk og daglegliv.
Foto: Sofa
Fiolinistane Rønnekleiv og Moe (som dessutan spelar bratsj og hardingfele av og til) er ein heilt unik duo. Med utgangspunkt i klassisk musikk og samtidsmusikk har dei tatt steget vidare, og dei dukkar stadig opp i andre samanhengar, som Motorpsychos storslagne rockeprosjekt, Jenny Hvals alternative pop, eller Torgeir Vassvik høgst personlege utgåve av «verdsmusikk».
Tett samspel
Men dette er den femte plata der duoen reindyrkar det tette samspelet på heilt eigne premissar. Spelet er prega av ein ekstrem form for minimalisme, der tette dissonansar vert dregne ut og endrar seg langsamt, gjerne ved gradvise endringar i overtonespekteret, og der kvar tone vert repetert i raskt tempo, tilsynelatande i det uendelege.
Dette kan kanskje synast dramatisk og påtrengande, men her er det ikkje snakk om poserande musikarar som på død og liv skal uttrykka seg ved hjelp av radikale og sjokkerande grep. Å lyda til musikken deira er snarare som å gå inn i ein tilstand der musikken vert ein del av kleda me har på oss, eller lufta me pustar i.
Grunnidé
Dette sambandet mellom lyd og omgjevnad er òg ein grunnidé for heile plata: Ho er spelt inn framfor peisen i ei lita hytte, og lyden frå peisen kan av og til høyrast. Dei fire satsane er i undertittelen definerte som «four fireplaces (in reality only one)». Partituret er med andre ord noko så uvanleg som fire utgåver av same peiselden.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
