Nattsong
Cecilie Anna viser seg å vere ein oppsikts-vekkjande god komponist, tekstforfattar og songar.
Dei siste dagane har eg gått rundt og nynna på «Close to Four», låten som kjem midtvegs på I’m Here, det fine, nye albumet frå Cecilie Anna Rønhovde. Eg har tenkt: Er det ikkje noko kjent med denne songen?
«Close to Four» kunne ha høyrt heime på ei av platene Neil Young laga tidleg på 1970-talet – låten kjennest litt som ein klassikar, som ein av desse slitesterke pianoballadane som berre brått kjem på radioen akkurat når han bør og skal, og som tilsynelatande har eksistert til evig tid.
Det vitnar om eit sikkert grep om handverket, og det finst fleire slike songar på I’m Here. Cecilie Anna – artistnamnet inviterer lyttaren til å vere på fornamn – viser seg rett og slett å vere ein oppsiktsvekkjande god komponist, tekstforfattar, og songar.
Elegant minimalistisk
Det dreier seg om eit album som held seg nedpå heile vegen til mål, det er dempa men likevel markant framført, og det er elegant minimalistisk i produksjonen, noko som ville ha vore eit vågestykke om ikkje materialet var så sterkt. Fleire gonger har tankane gått til Nightsong (1995), plata Sidsel Endresen laga saman med Bugge Wesseltoft, sikkert fordi røysta og pianoet står så sentralt på I’m Here.
Stortalent i ung alder
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
