Spanande samarbeid
Dette er ein kvintett med eksepsjonelt potensial.
Saksofonist Joe Lovano, her fotografert under Moldejazz i 2008, og trompetist Enrico Rava er hovudmennene bak kvintetten som har gjeve ut eit konsertopptak frå i fjor.
Foto: Wikipedia og Vidar Ruud / NTB scanpix
Jazz
Enrico Rava / Joe Lovano:
Roma
Enrico Rava, flygelhorn, Joe Lovano, tenorsaks og tarógató, Giovanni Guidi, piano, Dezron Douglas, bass og Gerald Cleaver, trommer. ECM 2654
Denne konsertinnspelinga for knapt eit år sidan markerer truleg byrjinga på eit meir langvarig samarbeid mellom Rava og Lovano. Nokre konsertar med Miroslav Vitous og Tony Oxley hadde ført dei saman på scenen for tjue år sidan, før dei gjennomførte ein kort turné i november i fjor. I mars neste år er det duka for fleire konsertar.
Plata byrjar med dei to velprøvde Rava-låtane «Interiors» og «Secrets». Lovano introduserer temaet på førstnemnde og gjev det ein distinkt blåfarge, før dei to blåsarane utviklar temaet og Rava tek av i eit spørsmål/svar-kor. Rava gjev stafettpinnen vidare til Guidi, og Lovano avsluttar med å utfordra kompet skikkeleg. Her er det mykje som minner om Miles Davis sin seint-60-talskvintett. Også «Secrets» er ei fantastisk plattform for improvisasjon, der Rava syner seg fram på sitt mest inspirerte. Ein litt kantete bassfigur tek oss over i Lovanos karakteristiske blues «Forth Worth», der det er komponistens tur til å slå seg laus.
Rytmeseksjonen har alt. Sjølv om dei ikkje har spelt saman som trio før, ser ikkje dette ut til å hemma dei i særleg grad. Fleksibiliteten synest å vera grenselaus. Dei demonstrerer det titt og ofte, men kanskje på sitt mest elegante i Lovanos «Divine Timing».
Plata blir avslutta med ein medley sett saman av Lovanos «Drum Song», Coltranes «Spiritual» og Harold Arlens «Over The Rainbow». Bandet greier ikkje å tilføra Coltrane-låten det drivet og den energien låten og tolkinga legg opp til, men heldigvis rundar Guidi det heile av med ei inderleg og lyrisk tolking av Judy Garlands signaturmelodi. Ei fin plate, og det blir spanande å følgja kvintetten framover.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Er du abonnent? Logg på her for å lese vidare.
Digital tilgang til DAG OG TID – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
Jazz
Enrico Rava / Joe Lovano:
Roma
Enrico Rava, flygelhorn, Joe Lovano, tenorsaks og tarógató, Giovanni Guidi, piano, Dezron Douglas, bass og Gerald Cleaver, trommer. ECM 2654
Denne konsertinnspelinga for knapt eit år sidan markerer truleg byrjinga på eit meir langvarig samarbeid mellom Rava og Lovano. Nokre konsertar med Miroslav Vitous og Tony Oxley hadde ført dei saman på scenen for tjue år sidan, før dei gjennomførte ein kort turné i november i fjor. I mars neste år er det duka for fleire konsertar.
Plata byrjar med dei to velprøvde Rava-låtane «Interiors» og «Secrets». Lovano introduserer temaet på førstnemnde og gjev det ein distinkt blåfarge, før dei to blåsarane utviklar temaet og Rava tek av i eit spørsmål/svar-kor. Rava gjev stafettpinnen vidare til Guidi, og Lovano avsluttar med å utfordra kompet skikkeleg. Her er det mykje som minner om Miles Davis sin seint-60-talskvintett. Også «Secrets» er ei fantastisk plattform for improvisasjon, der Rava syner seg fram på sitt mest inspirerte. Ein litt kantete bassfigur tek oss over i Lovanos karakteristiske blues «Forth Worth», der det er komponistens tur til å slå seg laus.
Rytmeseksjonen har alt. Sjølv om dei ikkje har spelt saman som trio før, ser ikkje dette ut til å hemma dei i særleg grad. Fleksibiliteten synest å vera grenselaus. Dei demonstrerer det titt og ofte, men kanskje på sitt mest elegante i Lovanos «Divine Timing».
Plata blir avslutta med ein medley sett saman av Lovanos «Drum Song», Coltranes «Spiritual» og Harold Arlens «Over The Rainbow». Bandet greier ikkje å tilføra Coltrane-låten det drivet og den energien låten og tolkinga legg opp til, men heldigvis rundar Guidi det heile av med ei inderleg og lyrisk tolking av Judy Garlands signaturmelodi. Ei fin plate, og det blir spanande å følgja kvintetten framover.
Lars Mossefinn
Lars Mossefinn er lærar ved Voss gymnas og fast jazzmeldar
i Dag og Tid.
Fleire artiklar
Fårete blikk: Sjølvsagt ser maten din på deg. Korleis skulle han elles finne vegen til slaktehuset?
Foto: Wikimedia Commons
Sjølvsagt er vi ikkje dei einaste som har skjøna at hovudet til sauen er god mat.
Midtfjords: ein attraksjon Fylkesbaatane var åleine om.
Foto frå boka: Ole Fretheim
Friskt om ferjer
«Til og med bilar vart køyrde frå den eine ferja til den andre midt ute på fjorden.»
Det var ein emosjonell augneblink for unge Gukesh då VM-sigeren var klar.
Foto: Maria Jemeljanova / Fide
Gukesh den attande
Den 18. verdsmeisteren sidan 1886 er berre 18 år gamal, indaren Gukesh Dommaraju.
Stølspurka og dei to grisungane. Enno er alt berre velstand.
Alle foto: Svein Gjerdåker
Soga om stølspurka
Verdas mildaste purke var med på stølen. Det gjekk ikkje som planlagt.
Israelske soldatar på veg inn i nabolaget Shijaiyah i Gaza by for å fordrive fleire hundre palestinarar til ein ukjend stad nord på Gazastipa.
Foto: Moti Milrod / Haaretz / AP / NTB
Ramsalt kritikk av Israels krig i Gaza
Molok er ein page-turner med hendingar som skakar lesaren.