Kinesisk økonomi og dei vanskelege prognosane

Journalist Per Anders Todals artikkel om Kinas eigedomsmarknad (Dag og Tid 2. februar) skriv seg inn i ein velkjend sjanger som påstår at nedgang i ein del av økonomien ber bod om stagnasjon eller kollaps av økonomien i heilskap.

I fabelen om dei blindes skildring av elefanten kjenner éin på snabelen og meiner elefanten er som ein slange, ein annan kjenner på kroppen, og meiner elefanten er som ein vegg, ein tredje kjenner på øyret og meiner elefanten er som ei vifte.

Den kinesiske økonomien er som elefanten ­­­­– gigantisk og mangfaldig; det skal eit stort og avansert analytisk apparat til for å gje godt funderte prognosar. Så har då vestlege økonomar oftast teke feil om kinesisk økonomi: I 1990 skreiv The Economist at kinesisk økonomi har stoppa opp, i 1998 at veksten var langsam, fylgt av prognosar om «hard landing» og kommande bank- og finanskrise. Det siste er å framstilla den kinesiske økonomiveksten i 2023 på over 5 prosent, med minimal inflasjon, som «svak».

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare

Digital tilgang – heilt utan binding

Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.

E-postadressa di

Eg godtek vilkåra

Eller kjøp eit anna abonnement

Er du abonnent? Logg på for å lese vidare