Skulestarten er rett rundt hjørnet, samstundes som vi lærarar er i ein streikesituasjon. Sidan streiken vart iverksett før sommaren, har vi fått tala frå samordna opptak, som viser kor «populært» læraryrket er. Det viser at yrket er i krise, og bakgrunnen for det er nok mangslungen, sjølv om ein aldri kjem vekk frå at det handlar om status, og status til alle yrke stig synkront med løns- og arbeidsforhold. Lærarar har for lav løn og eit oppdrag som aldri har vore meir ambisiøst og krevjande. Arbeidsgjevar ved KS vil bøte for dette med å gje mest pengar til dei nyaste lærarane, medan dei som står i og har stått i yrket i årevis, får ei lønsutvikling som aldri har hatt større avstand til prisutviklinga. Vi som faktisk driv skulen, må rykke mange plassar tilbake i køa og oppleve ein brutal lønsnedgang målt i kjøpekraft, samanlikna med dei som etter kvart tek over stafettpinnen.