I førre veke skreiv eg om gjelding, eller kastrering, av husdyr. Det er nokre av opplysningane der eg gjerne vil kommentere og rette litt opp.
For det første: Det er no stemning for betre regelverk i fleire europeiske land, ikkje berre i Sveits og Nederland. Krav om operasjon med bruk av bedøving er etter kvart innført også i Sverige (2016), Danmark (2018), Tyskland (2021) og Frankrike (2022).
I Spania er det vanleg å fôre fram hanngrisane og berre slakte dei litt tidlegare, ein praksis som har blitt meir vanleg i mange EU-land dei siste åra. Immunokastrering er også eit alternativ, 15 prosent av hanngrisane i Belgia blir vaksinerte, i Noreg ligg vi no på om lag 10 prosent av slaktegrisane. Men vaksinen har også sine ulemper: Effekten er ikkje alltid god nok. Vaksinen må doserast to gonger i oppalstida, og det blir ofte ein kraftig reaksjon i vevet på injeksjonsstaden på grunn av tilsetjingsstoffa i vaksinen.
Haldningane til kastrering av andre dyr er også i endring. Ei norsk ekspertgruppe kom i 2018 med ei vurdering av dyrevelferd ved fjerning av horn og kastrering av kalv og kje. Her tilrår dei å gjere såkalla «blodig kastrasjon», eller kirurgisk fjerning av testiklane, det gjev færre komplikasjonar og mindre postoperativ smerte enn kastrering ved bruk av Burdizzo-tong.
På eldre dyr med store testiklar kan kastrering med tong føre til smertefulle betennelse på grunn av nekrose i testiklane. Ved bruk av tong på kje og lam er det også ein viss risiko for å skade penisen. Når blodforsyninga blir stoppa, vil testiklane visne bort, men smerta dyra opplever medan vevet døyr, er truleg langt verre og meir langvarig enn svien etter ein operasjon, sjølv om det blir bruka både sedasjon og lokalbedøving under inngrepet og så ein ny dose smertestillande for meir langvarig smertelindring i dagane etterpå.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
