Etter at eg for nokre veker sidan skreiv kommentaren «Washingtons mann i Brussel», er det blitt ein debatt med Tore Nedrebø. Hovudinnvendinga hans er at USA ikkje har interessesfærar, i motsetnad til Russland.
Dette er i strid med 200 års historisk empiri. Nedrebø argumenterer ikkje godt for seg, etter mitt syn. Verdsbiletet hans står fram som selektivt, privat og prega av ønsketenking. Derfor tenkte eg at det berre var eit tidsspørsmål før Nedrebø kom til å skulde meg for å være Putins hjelpar. Sist veke, etter at eg på sakleg grunnlag hadde tilbakevist førre runden hans med innvendingar, kom det. Først legg Nedrebø falske ord i munnen på meg: Han hevdar eg reduserer krigen til ein maktkamp mellom stormaktene, noko eg aldri har gjort. Så skriv han: «Strøksnes spring på denne måten Putins ærend og undergrev Ukrainas fridomskamp.»
Slik talar ein mann som er gått tom for argument. Dette er den usles siste argument.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
