Om å tenke på framtidige generasjonar
Kronikkforfattaren har barndomsheimen Naustdalslia som «skjermsparar» og dekorasjon på skjermen når TV-en ikkje er i bruk.
Foto: Fotobyline
Kronikk
Det blir hevda at noko av det verste tidlegare generasjonar har gjort mot naturen og framtidige generasjonar, var å plante gran på Vestlandet.
Vi har ein TV på veggen med eit bildearkiv der ein kan velje seg eit bilde som «skjermsparar» og dekorasjon når TV-en ikkje er i bruk. Her har eg i det siste hatt oppe eit bilde av barndomsheimen, Naustdalslia, i det som for eit par–tre år sidan var Naustdal kommune. Her ser ein det som er igjen av to småbruk som var i drift til for 50–60 år sidan. Barndomsheimen er tunet til venstre. Restane av den dyrka jorda blir hausta gras på av ein av dei få gardbrukarane som framleis finst i bygda. Resten av innmarka blei planta til med gran da gardsdrifta blei lagd ned i slutten av 1960-åra.
Til skade
Vi eldre, og etter kvart gamle, har jo som kjent meir å sjå tilbake på enn vi har å sjå fram mot. Eg fekk ei påminning om dette ein dag eg sat i godstolen og bladde i Facebook med bildet av barndomsheimen på veggen. Her dukka det opp ei lengre formaning til dagens vaksne og eldre om at vi må tenke framover, på ungdommen og på framtidige generasjonar.
Digital tilgang – heilt utan binding
Prøv ein månad for kr 49.
Deretter kr 199 per månad. Stopp når du vil.
